۳۱٧۰- واجب از نظر لغوی و اصطلاحی
واجب در لغت به معنای لازم و ثابت است. در زبان عربی گفته میشود: «وجب الشیء یجب وجوباً» یعنی لازم و ثابت شد. [۱۲]معنی آن در اصطلاح شرع چنین است: کاری که شارع انجام دادن آن را به روش حتم و الزام بخواهد به گونهای که تارک آن نکوهش میشود و سرانجام نکوهش، هم عقاب است انجامدهنده آن نیز ستایش میشود و سرانجام آن هم پاداش است.
واجب در نزد جمهور همان فرض است؛ اما احناف میان واجب و فرض از جهت علت لزوم فعل، تفاوت قائل شدهاند و معتقدند، اگر دلیل فعل، ظنی باشد، آن فعل واجب است و چنانچه دلیل آن قطعی باشد، فعل، فرض است؛ اما جمهور به شیوهی درخواست یک عمل از جانب شارع نگاه میکنند؛ اگر درخواست شارع، حتمی و الزامی بود، آن فعل، واجب یا فرض است؛ چه دلیل آن ظنی باشد، چه قطعی [۱۳].
[۱۲] المعجم الوسیط، ج ۲، ص ۱۰۲۳. [۱۳] الوجیز: دکتر زیدان، ص ۴۲.