۳۵۳۴- بیعت با خلیفه عهدی است که، وفای به آن واجب است
زن و مرد مسلمانی که با خلیفه بیعت می‌کنند در واقع عهد و پیمانی می‌بندند، که به فرمانبرداری از خلیفه ملزم می‌شوند. ابن حجر عسقلانی گفته است: «بیعت و مبایعت، همان معاهده است و به سبب همانندی‌اش با معاوضه مالی به این نام، معروف شده است. همان گونه که خداوند فرموده است:
﴿إِنَّ ٱللَّهَ ٱشۡتَرَىٰ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ أَنفُسَهُمۡ وَأَمۡوَٰلَهُم بِأَنَّ لَهُمُ ٱلۡجَنَّةَ﴾[التوبة: ۱۱۱].
«در حقیقت، خدا از مؤمنان، جان و مالشان را به [بهاى] اینکه بهشت براى آنان باشد، خریده است».
و چون بیعت با خلیفه در واقع عهد و پیمانی شرعی است پس بر زن و مرد مسلمان واجب است که به این عهد و پیمان وفا نمایند. زیرا بدعهدی، خیانت و از صفات منافقان است. پیامبر جهم به روایت بخاری و مسلم و دیگران فرموده است: «اگر چهار صفت در هر شخصی جمع شوند، کاملاً منافق است و هر کس اندکی از آنها در او باشد، در وجود او نفاق هست مگر اینکه آنها را ترک نماید:
۱- هرگاه سخن بگوید، دروغ می‌گوید. ۲- چون عهدی ببندد، خیانت می‌کند. ۳- چون وعده‌ای بدهد، خلف وعده می‌نماید. ۴- چون خصومت و دشمنی نماید، فساد و فجور می‌کند» [۳۴۴].
[۳۴۴] التاج الجامع للاصول، شیخ منصور علی ناصف، ج ۵، ص ۴۵-۴۴ (به روایت بخاری و مسلم و دیگران).