۳۴۳۶- یکم) نظر جمهور درباره بخشش زن از مال خود
امام بخاری درباره بخشش زن شوهردار به غیرشوهر خود و آزاد کردن برده‌اش گفته است: «جایز است، اگر سفیه نباشد و اگر سفیه باشد، جایز نیست. «خداوند فرموده است:
﴿وَلَا تُؤۡتُواْ ٱلسُّفَهَآءَ أَمۡوَٰلَكُمُ﴾[النساء: ۵].
«و اموال خود را (که خداوند آن را وسیله قوام [زندگى] شما قرار داده) به سفیهان مدهید».
«ابن حجر عسقلانی در شرح سخن بخاری گفته: «جمهور هم به جواز معتقدند» [۲۵٩].
در المحلی آمده است: «حجر [۲۶۰]گذاشتن بر زنی که شوهر دارد و دختر باکره‌ای که پدر دارد و نیز دختری که پدرش از دنیا رفته، جایز نیست. و چون به سن بلوغ رسیدند، اگر از سرمایه خود صدقه و بخشش نمایند، مانند مردان درست است. و این قول سفیان ثوری و ابوحنیفه و شافعی و ابوثور و ابوسلیمان و اصحاب اوست» [۲۶۱].
[۲۵٩] فتح‌الباری به شرح صحیح البخاری، العسقلانی، ج ۵، ص ۲۱۵، صحیح‌البخاری به شرح العینی، ج ۱۳، ص ۱۵۰. [۲۶۰] حجر: از نظر لغوی به معنی منع و در تنگنا قرار دادن است و در اصطلاح فقهی عبارتست از: منع کردن انسان در تصرف اموال خود. [۲۶۱] المحلی، ابن حزم، ج ۱، ص ۳۰٩.