۳۵۵۵- میزان مشروعیت امر به معروف و نهی از منکر
امر به معروف و نهی از منکر بر هر زن و مرد مسلمانی که بتواند آن را انجام دهد، واجب کفایی است. بدین گونه که اگر گروهی آن را انجام دهند، از دیگران ساقط میشود و چون همه آن را ترک کنند، همه کسانی که بیسبب از انجام آن خودداری نمودهاند، گناهکار خواهند بود، چه این خودداری عدم انجام واجب و چه عدم دعوت توانمندان برای آن باشد. گاهی نیز این واجب کفایی به واجب عینی تبدیل میگردد و آن وقتی است که شخص دیگری جز او برای انجام این امر وجود نداشته باشد یا در جایی باشند، که کسی جز او برای انجام این کار یافت نشود یا کسی جز او به آن آگاهی نداشته باشد یا کسی جز او نتواند، منکری را که پدید آمده، دفع کند. مانند کسی که همسر یا پسر یا دختر یا غلامش را در حال انجام کار منکری میبیند یا در مییابد، آنها در انجام کار معروفی کوتاهی مینمایند در این حال، مسألهی امر به معروف و نهی از منکر برای او حالت واجب عینی پیدا میکند [۳٧۳].
[۳٧۳] مجموع فتاوای ابن تیمیه، ج ۲۸، ص ۶۶-۶۵، صحیح مسلم به شرح النووی، ج ۲، ص ۲۳.