موعظه
برادر مسلمانم!
ای کسی که از پروردگارش میهراسد! و با یادآوری آن وقتی که برای پس دادن حساب با خدایش روبرو میشود لرزه بر اندام میگردد! آیا میدانی که دوبار رو به روی خدایت میایستی؟! یکی در دنیا و یکی در آخرت. و به اندازهی ثبات و پایداریات در ایستادن دنیا در ایستادن آخرت ثابت قدم خواهی بود؟
ایستادن اول ایستادن شما به نماز است که روبروی خدایت به نماز میایستی. و ایستادن دوم ایستادن روز قیامت برای حساب است.
پس آیا عقلاً و یا دیانتاً درست است که مسلمانی که بر دینش حریص است و به آن اهمیت میدهد، در بزرگترین عملی که برای آخرت خود ذخیره میکند به متشابهات روی آورد و بر گمانها و احتمالات و چنین گفته و چنان گفتهاند، اعتماد کند.
آیا شایسته نیست که در چنین امر مهمی با تحقیق و دقّت کامل عمل کند و از خلال دلایل شرعی محکم و روشن حقیقت دین خود را بشناسد؟ سرانجام یا دوزخ است یا بهشت، و بهای آن جان است. پس چگونه یک فرد عاقل خودش را به خطر میاندازد؟ و با دینش قمار میکند؟ و این بازی خطرناک برای چیست؟ و این قمار به مصلحت چه کسانی است؟ و حال آنکه وسیلههای سودبردن تضمینی مورد اتفاق همه میباشد و مشخص و آساناند!
اگر مسلمانی هر نماز را سر وقتش بخواند هیچ مسلمانی بر او اعتراض نمیکند، و هیچکس به او نمیگوید که نمازش باطل است. بلکه برعکس راحت خواهد بود و به صحت نمازش اطمینان خواهد داشت. اما اگر نماز را سر وقت نخواند مطمئن نخواهد بود، بلکه شک و عدم یقین بر او مستولی است. اگر در همین حالت بمیرد و بعد از مرگ برایش روشن شود که کارش اشتباه بوده چه خواهد گفت؟! چرا چنین راه پر خطری را باید انتخاب کرد؟!! و حال آن راه حل این مشکل خواندن هر نمازی سر وقت خودش است که خیلی آسان و مورد اتفاق شیعه و سنی است.