تخصیص وقت عصر و صبح به قسم
خداوند فقط به این دو وقت در قرآن قسم خورده است، و این به خاطر اهمیت این دو وقت است، چون در این وقت ملائکه‌ی شب و ملائکه‌ی روز جمع می‌شوند، و در غیر از این دو وقت جمع نمی‌شوند چنانکه از پیامبر ج روایت شده است.
و از جمله تعظیم این دو وقت اقامه‌ی نماز در این دو وقت است. پس چگونه ما می‌کوشیم نماز ظهر را سر وقت آن بخوانیم اما عصر را سر وقتش نمی‌خوانیم؟ عصری که خداوند به آن قسم خورده و فرموده: ﴿وَٱلۡعَصۡرِ ١ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَفِي خُسۡرٍ ٢﴾[العصر: ۱ – ۲].
و یکی از سوره‌های قرآن عصر نامیده شده است.
و همچنین خداوند به وقت صبح سوگند خورده و می‌فرماید: ﴿وَٱلۡفَجۡرِ ١ وَلَيَالٍ عَشۡرٖ ٢﴾[الفجر: ۱ – ۲] و یک سوره را فجر نامیده است.
پس چرا با این همه تاکید بر وقت عصر ما اینگونه در ادای آن کوتاهی می‌ورزیم؟!
چرا همواره به دنبال عذر و بهانه‌هایی هستیم که اوهام و شبهاتی بیش نیست؟