مادران مؤمنان

سخاوت ام المؤمنين زينب بنت خزيمه

سخاوت یعنی بدون تکلف با سادگی و آسانی چیزی را به کسی بخشیدن، وکریم وسخی به کسی گفته می‌شود که به مردم بدون اینکه عوض بگیرد نفع برساند. سخاوت یعنی بدون هدف وغرضی مردم را بهره‌مندکردن، نه اینکه سخاوت به معنی بخشیدن مال برای دفع ضرر ویا رهایی از مذمت مردم [۳۸].

سخاوت در قرآن تحت عنوان نیکی وپرهیزگاری یادشده است.

زینب مادر بینوایان نیز سخاوتش اینگونه بود که او را مادر هر مستمند ونیازمندی که به کمک احتیاج داشت قرارداده بود.

او به عنوان مادر بینوایان (ام المساکین) مشهور بود زیرا سایه مهر وعطوفت او همواره برسر فقرا وبینوایان بود، ایشان قبل از اسلام و در عصر جاهلیت نیز به ام المساکین (مادر بینوایان) معروف بود و اسلام که آمد یکی از تعالیم حیات بخش همان بود که زینب از نظر اخلاقی به آن پایبند بود، یعنی، کمک ونیکی با فقرا. واین صفت افرادی است، که وجود شان نیرومند و دل‌هایشان نرم وهمت شان بلند و بالاست. اما مؤرخین سیرت امهات المؤمنین در مورد زینب چه گفته‌اند؟

یکی از مؤرخین می‌گوید: او از بس که با مردم خوبی می‌کرد ام المساکین خوانده می‌شد.

او زینب بنت خزیمه بن حارث بن عبدالله الهلالی است. در جاهلیت ام السماکین (مادر بینوایان) خوانده می‌شد [۳۹].

او را ام المساکین می‌گفتند چون به مستمندان زیادی غذا می‌داد [۴۰].

صدقات فراوانی به فقرا می‌داد و با آن‌ها نیکی واحسان می‌کرد.

[۳۸] تعریفات جرجانی باب الکاف. [۳۹] بلاذری در أنساب الأشراف ج ۱ ص ۴۱۹، قسطلانی در المواهب اللدنیة ج ۲ ص ۸۹. [۴۰] طبری از زهری در مجمع ۹/۴۸ روایت کرده است.