دعوت مسیحیان به توحید در پرتو تعالیم قرآن و انجیل

پولس و انحراف مسیحیان از توحید

پولس و انحراف مسیحیان از توحید

بنظر می‌رسد نخستین کسی که مسیحیّت را به انحراف کشید، پولس یا پول بوده است! این مرد که امروز در تمام کلیساهای مسیحی تقدیس می‌شود، در روزگار مسیح÷از جملۀ دشمنان آن پیامبرِ پاک بود و از یهودیانِ سرسخت و متعصّب بشمار می‌آمد تا آنجا که حواریّون مسیح÷را بی‌پرده به قتل تهدید می‌کرد. ولی پس از دورۀ مسیح÷ناگهان ادّعا نمود که در راه دمشق، عیسی÷بر وی آشکار گشته و معجزه‌آسا، به مسیح ایمان آورده است! پولس مدّعی شد که از سوی مسیح مأمور تبلیغ آیین او می‌باشد چنانکه ماجرای ایمان و ادّعای وی را در کتاب «أعمال رسولان» در باب نهم بتفصیل می‌خوانیم. سپس این مرد با برگزیده‌ترین حواریّون مسیح یعنی «پطرس Peter» و «برنابا» مخالفت آغاز کرد و با ارسال نامه‌هایی به اینسو و آنسو، از نفاق پطرس و برنابا سخن گفت! همان پطرسی که عیسی÷درباره‌اش گفته بود:

«من نیز تو را می‌گویم که تویی پطرس، و براین صخره کلیسای خود را بنا می‌کنم و ابواب جهنم بر آن استیلا نخواهد یافت و کلیدهای ملکوت آسمان‌ها را به تو می‌سپارم و آنچه در زمین ببندی در آسمان بسته گردد و آنچه در زمین گشایی در آسمان گشاده شود»[۱۷] .

امّا پولس دربارۀ همین پطرس مقدّس ضمن یکی از نامه‌های خود نوشته است: «چون پطرس به انطاکیّه آمد او را روبرو مخالفت نمودم چون مستوجب ملامت بود»[۱۸] ! و همچنین در مورد حواری دیگر یعنی برنابا نوشته است: «برنابا نیز در نفاق ایشان گرفتار شد»۱۹! و این نوشته‌ها پس از نزاع سختی بود که میان آن‌ها رخداد چنانکه در کتاب «اعمال رسولان» بدین امر اشاره شده و در آنجا آمده است: «پس نزاعی سخت شد بحدّی که از یکدیگر جدا شده برنابا مرقس را برداشته به قبرس از راه دریا رفت امّا پولس، سیلاس را اختیار کرد و ... رویه سفر نهاد» (اعمال رسولان، باب پانزدهم، شماره ۳۹-۴۰).

آنگه پولس کوشید تا آیین مسیح÷را به سویی کاند که پیوندش با شریعت موسی÷تا حدود زیادی بگسلد. مثلاً با اینکه عیسی÷و حواریّونِ وی همگی بنابر شریعت ابراهیم÷و تعلیم تورات «ختنه» شده بودند[۲۰] ، پولس به مسیحیان نوشت: «اینک من پولس به شما می‌گویم که اگر مختون شوید، مسیح برای شما هیچ نفع ندارد»!![۲۱]

بنابراین، پولس را تحقیقاً باید «بدعت‌گذاری» در آیین مسیح شمرد که از راه خصومت یا رقابت با حواریّون، افکار و منویّات خود را در آیین تازه وارد ساخت. وی به «قرنتیان» می‌نویسد: «مرا یقین است که از بزرگترن رسولان هرگز کم‌تر نیستم»!![۲۲]

نتیجۀ این رقابت، انتخاب تعلیمات ویژه و انجیل مخصوص! و نفی دیگر اناجیلی بود که بنظر پولس، تبدیل و تحریف در آن‌ها راه داشت چنانکه در نامۀ خود به «غلاطیان» می‌نویسد: «تعجّب می‌کنم که بدین زودی از آن کس که شما را به فیض مسیح خوانده است بر می‌گردید بسوی اناجیلی دیگر که دیگر نیست لیکن بعضی هستند که شما را مضطرب می‌سازند و می‌خواهند انجیل مسیح را تبدیل نمایند. بلکه ما هم یا فرشته‌ای از آسمان، انجیلی غیر از آنکه ما بآن بشارت دادیم بشما رساند آناتیما (ملعون) باد»![۲۳]

[۱۷] انجیل متّی، باب شانزدهم، شماره ۱۹-۲۰ (چاپ لندن، سال ۱۹۵۴). [۱۸] به «رساله پولس به غلاطیان» باب دوّم، شماره ۱۱-۱۳ نگاه کنید. [۱۹. به «رساله پولس به غلاطیان» باب دوّم، شماره ۱۱-۱۳ نگاه کنید. [۲۰] در مورد نامگذاری و ختنه عیسی÷در آغاز ولادتش در انیجل لوقا چنین می‌خوانیم: «و چون روز هشتم، وقت ختنه طفل رسید او را عیسی نام نهادند ...». (لوقا، باب دوم، شماره ۲۱). [۲۱] رساله پولس به غلاطیان باب پنجم، شماره ۲. [۲۲] رساله دوّم پولس به قرنتیان، باب یازدهم، شماره ۵. [۲۳] رساله پولس به غلاطیان، باب اوّل، شماره ۶-۷-۸.