مذهب خمینی و عقیده‌اش در مورد ائمه
شاید کسی با خودش بگوید افراط و مبالغه آمیزی شیعه در پیش از دوران علم و تحقیق و فکر و بررسی بوده است و آن‌ها زمانی براین عقیده بوده‌اند که ارتباطی با جهان اسلام ومسلمین نداشته‌اند و این عقاید و سخن‌های پیش از دعوت فراگیر آن‌ها به سوی انقلاب اسلامی بوده است. و آن‌ها در زمانی که آن‌ها در دایره محدود خودشان می‌زیسته‌اند چنین عقیده‌هایی را در سر می‌پرورانده‌اند، اما اکنون شخصی فرهنگی از شیعه که از روح اسلام و اهداف آن آگاهی داشته باشد و به اسلام دعوت دهد و از وضعیتی که امت اسلامی در آن به سر می‌برد متاسف و دردمند باشد نمی‌تواند چنین باورها و عقایدی داشته باشد که عقل آن را نمی‌پذیرد. اما اینک عبارتی از کتاب «الحكومةالإسلامیة»خمینی برای خوانندگان نقل می‌کنیم، او در همین کتاب تحت عنوان «الولایة التكوینیة»می‌نویسد: ائمه دارای مقامی محمود و درجه رفیع و خلافتی تکوینی هستند که تمام ذره‌های جهان هستی در مقابل ولایت و سیطره آن سر تسلیم فرود آورده‌اند و یکی از امور قطعی و مسلم مذهب ما این است که امامان ما دارای مقامی هستند که هیچ فرشته مقرب و هیچ پیامبری به آن نمی‌رسد و طبق روایت‌ها و احادیثی که داریم پیامبر بزرگصو ائمه‡قبل از آفرینش این جهان نورهایی بوده‌اند که اطراف عرش حلقه زده بودند و خداوند به آن‌ها مقامی داده و چنان آن‌ها را مقرب نموده که جز خدا کسی نمی‌داند [۸۴].
همان عقیده‌ای که دیگر علمای فرقه اثنا عشریه و نویسندگان آن در مورد امام غایب دارند، خمینی نیز همان عقیده را دارد بلکه به نظر خمینی گرچه بیش از هزار سال از غیبت امام گذشته است ولی ممکن است همینطور هزاران سال دیگر او در غیبت باشد [۸۵].
[۸۴] الحكومة الاسلامية ص ۵۲. [۸۵] ٧۱- ٧۲.