بدایه
الحمد الله وکفی والسلام علی عباده الذین اصطفی، أما بعد:
نزد اهل سنت و جماعت اجماعاً از صدر اول گرفته تا نفخهی صور اسرافیل بر هر مومن و مؤمنه برای حفظ ایمان خود و نجات اخروی، اعتقاد به این چند چیز نسبت به اهل بیت و صحابه رسول اللهصو ملاحظه و مراعات آنها واجب و لازم است:
۱- محبت داشتن به هر فرد ایشان که لازمه و از اجزای ایمان است.
۲- اعتقاد به ناجی بودن هر فرد ایشان.
۳- اعتقاد به اینکه مخالف و دشمن ایشان، دشمن خداوند تعالی و رسول اوصمیباشد.
۴- انتقاد از ایشان، انتقاد از خود رسول اکرمصمیباشد.
۵- قیام در برابر آنان، به معنی قیام بر تنقیص مکتب و شاگردان نبی کریمصاست.
۶- اعتقاد به عدالت همهی آنها واجب و جزء ایمان است.
۷- اعتقاد به اینکه در فضل صحابیت، آنان و اهل بیت در یک ردیف قرار دارند. آری، بعضی از اهل بیت به اعتبار قرب نسب و تخصیص فضل و کمالات، بر بعضی دیگر برتری دارند.
۸- کمالات و فضایل و عدالت صحابهشرا از دیدگاه قرآن و حدیث باید دید و سنجید، نه از دیدگاه عقل و تاریخ و روایت دیگران.
۹- انتقاد بر عدالت صحابهش، انتقاد بر صحت قرآن وحدیث است، زیرا راویان هر دو برای بقیه امت ایشانند و قاعدهی مسلمهی شرع و عقل است که چون راوی مجروح باشد، لازماً روایتش هم مجروح و غیر قابل قبول میگردد. بنابراین، چنین فکری نسبت به صحابهش این نتیجه را میدهد که تمام دین و ایمان و اسلام ومسلمانان مجروح و غیر قابل اعتماد هستند.
۱۰- هرفرد از صحابهش به مقام صحابیت خویش از همهی امت و لو اینکه امام وغوث و قطب باشند، افضلتر است. هیچ فردی از امت به فضل صحابیت نمیرسد، اگر چه عمر نوح داشته باشد و لحظهای هم از یاد خدا غافل نباشد.
۱۱- انتقاد هیچ فردی علیه صحابهش قابل قبول نیست و بلکه مردود است، اگر چه از ائمه دین و علمای ربانی و اولیای کبار باشد. در چنین صورتی انتقاد، او را زیباست و باید نقدش را به طرف خودش پرتاب نمود. ما مسلمانان چنین کسی را خاطی میدانیم و باید معتقد بود که او از طریق مستقیم منحرف است.
خلاصه، رساله برادر عزیزم حافظ محمد سلیم آزاد که در مورد عدالت صحابهش ترتیب داده، بسیار جامع و مانع است، مطالعه آن بر هر فرد مؤمن خصوصاً بر قشر تحصیل کرده و دانشجویان لازم است.
خداوند کریم این رساله را شرف قبولیت و جامه نور معرفت و ایمان بپوشاند و موجب نجات نویسنده و خوانندگان و رسانندگان گرداند. آمین.
محمد عمر نقشبندی مجددی
[دامت برکاتهم]