سوم- امامیه
امامیه شرایط زیر را در امام لازم می‌دانند:
۱- به نص تعیین شده باشد.
۲- از خطای عمدی و سهوی معصوم باشد.
۳- قریشی باشد.
آنان امامت را در حضرت علی بن ابی طالبسو سپس فرزند، حسن پس از او در برابرش حسین و سپس در تعداد معینی از فرزندانش – رضوان الله علیهم جمیعا – منحصر می‌دانند.
۴- در علم، دین، کرم، شجاعت و همه فضائل جسمی و روحی، بهترین امت باشد.
این است مهم‌ترین شرایطی که امامیه در مورد امام لازم می‌دانند که محقق طوسی در کتابش «تجرید الاعتقاد» ذکر نموده، همچنین در کتاب‌های دیگر کلامی‌شان نیز آن را می‌یابید [۵۶].
علامۀ حلی در شرحش «کشف الـمراد في شرح تجرید الاعتقاد» دیدگاه امامیه را در مورد هر شرط به طور مفصل بیان داشته است.
او می‌گوید: «امامیه و اسماعیلیه معتقدند که امام باید معصوم باشد، زیرا حافظ و نگهبان شریعت است...».
و می‌گوید: «به ویژۀ امامیه معتقدند که امام باید منصوص علیه باشد».
او سپس می‌گوید: «عصمت و نص اختصاص به علیسدارد، به دلیل نص آشکاری که از رسول اکرمجوجود دارد».
او همچنین می‌گوید: «امام باید از رعیت خویش برتر باشد، زیرا تقدیم مفضول بر فاضل عقلاً زشت و نادرست است» [۵٧].
[۵۶] به عقائد الامامیة تألیف شیخ مظفر ص ۶۵ و قلائد الخرائد في اصول العقائد قزوینی ص ٩۴، مراجعه شود. [۵٧] کشف الـمراد ص ۲۸۶ و ۲۸۸ و ۲۸٩ و روضة القضاة ج ۱ ص ۶۶، تحقیق دکتر ناهی.