شهرت سعیدس:
سخنرانان و خطباء در بیشتر خطبههایشان دعا کرده و میکنند که بار خدایا از خلفای اربعه صاحبان قدر و منزلت، ابوبکر و عمر و عثمان و علیشخشنود و راضی باش، و سعد و سعید را نیز در دعاهای خود شریک میگردانند.
سعد، همان سعد ابن ابی وقاص، و سعید ابن زیدبمیباشند. اگر چه سعیدسمانند بعضی از صحابه مانند خلفای اربعه یا مانند ابوهریره،. طلحه، زبیر، عمرو ابن عاصشمشهور نیست، اما بدون تردید او از جملۀ اصحاب بزرگ در شهرت بود منظور من این نیست که فقط افرادی که نزد مردم مشهورند، و طراز اول در شهرت، نزد خداوند مقرب اند، بلکه چه بسا افراد گمنام پراکنده موی و آشفته حال و ژنده پوش، مطرود از خانهها هستند که نزد خداوند چنان ارزش دارند که اگر سوگند بخورند خداوند سوگند آنان را راست کرده و خواستۀ آنان را اجابت کرده و تبرئه مینماید. و بنده معتقد نیستم که شهرت دلیل قرب و نزدیکی با خداوند است، زیرا خداوند بزرگترین اکرام خود را به مشهورترین فرد یعنی حضرت محمدص مینماید و کسی بالاتر از او در شهرت وجود ندارد، و گاهی هم به بندگان صالح و گمنامی که مقام و منزلت آنان را کسی غیر از خدا نمیداند نیز اکرام مینماید.
بسیاری از مردم که امروز احساس میکنند سعید ابن زیدسنزد آنان معروف نیست، این ناشی از جهل و عدم آگاهی کافی آنان از تاریخ اسلام و رادمردان صحابهشمیباشد، و این مسئله مشابهت با عدم آگاهی با معانی لغات نادر و پرمحتوا است، زیرا افرادی هستند که آنها معانی کلمات وارده در خصوص ادبی را به خوبی نمیدانند، با وجودی که آن لغات بر عموم اسلاف ما در گذشته مشکل و دشوار نبود، سبب عدم آگاهی کسانی که این کلمات را نمیدانند شیوع بیسوادی از یک طرف، و میزان بهره و نصیب ما از تحقیق و اطلاع بر میراث، بیانگر گرانبهای لغت، از طرف دیگر میباشد.