یاران جوان پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم

پرورش او:

ابوطالب نسبت به برادرزاده‌اش محمّدص بسیار مهربان، و او را در کنار پسرانش سرپرستی می‌کرد تا وی احساس یتیمی نکند. او مردی فقیر و تهیدست بود. هنگام جوانی رسول خداص دست وفاداری را به طرف عمویش دراز کرد تا بدین طریق نیکی‌های وی را جبران نماید بنابراین سرپرستی و نفقه یکی از پسرانش را بعهده گرفت و آن پسر همان حضرت علیص بود که در خانۀ رسول خداص پاکی و امانت داری و استقامت را آموخت. او دارای اخلاق و صفات بر جسته‌ای بود و هرگز به جاهلیت و بت پرستی آغشته نشده بود و به همین علت وی را «علی کرم الله وجهه» می‌گویند.