پدرش زید بن عمرو:
پدر سعید زید بن عمرو بن نفیل نام داشت، قبل از بعثت پیامبرص پیرو دین حنیف ابراهیم÷بود. برای بتها قربانی نمیکرد، گوشت مردار و خون نمیخورد، از بعضی از علمای دینی شنیده بود که ابراهیم÷خداوند را عبادت میکرد و با او هیچ چیزی را شریک نمیگرفت، و بطرف خانه کعبه نماز میخواند، زید هم مطابق آن عمل میکرد تا از دنیا رفت. و در این مورد یک بیت شعر سروده است که معنی آن به فارسی چنین است:
هر زمانی که مرا به کاری سخت وادار کنند من پذیرای سختیام من به آن کسی پناه برده ام که ابراهیم÷به او پناه برده است.
اسماء بنت ابوبکرسمیگوید: زید ابن عمرو بن نفیل را در حالی دیدم که به خانه کعبه تکیه داده بود و میگفت: ای گروه قریش به خدا سوگند آنچه را که به غیر نام الله ذبح شده است نمیخورم، به خدا قسم که کسی غیر از من پیرو دین ابراهیم÷نیست.
و یک مرتبه دیگر نیز فرمود: خداوند گوسفند را آفریده و او است که از آسمان برای آن باران را نازل کرده و توسط آن سیراب میشود، و او از زمین برای او گیاه میرویاند، تا بخورد و سیر شود، آیا با وجود این شما آن را به غیر نام الله ذبح میکنید؟ من شما را قومی جاهل و نادان میبینم.
زید در یکی از سفرهایش بودند که بعضی از عربهای راهزن او را به قتل رسانیدند، وی همیشه امیدوار بود که مبعث رسول اللهص را ببیند، و در آخرین لحظههای زندگیاش گفت: بار خدایا! اگر مرا از این خیر محروم ساختی فرزندم سعید را از آن محروم نگردان.