دعای هنگام بر خاستن از رکوع
۳۸- «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ» [۵۴].
«الله شنید و قبول کرد ستایش کسى را که او را ستایش نمود».
۳۹- «رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ، حَمْداً كَثِيْراً طَيِّباً مُبَارَكاً فِيْهِ» [۵۵].
«پروردگارا! حمد و ستایش هاى زیاد، خوب و مبارک از آنِ تو است».
۴۰- «مِلْءَ السَّمَوَاتِ، وَمِلْءَ الأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا، وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ، أَهْلَ الثَّنَاءِ وَالْمَجْدِ، أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ، وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ اللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ» [۵۶].
«الهى! حمدى که آسمان‌ها و زمین و میان آنها و هر چه تو بخواهى را پر کند، از آنِ تو است. الهى! تو اهل ستایش و عظمت هستى. الهىّ تو شایستۀ ستایش بندگان هستى. همگى ما بندگانت هستیم، آن چه تو بفرمائى هیچ کس جلوى آن را نمى‌گیرد، و آنچه جلوى آن را بگیرى کسى قدرت ندارد آن را عطا نماید. الهى! صاحب ثروت، او را ثروتش از عذاب تو نجات نمى‌دهد و «تمامى شکوه» و ثروت از آنِ تو است».
[۵۴] - البخاری مع الفتح ۲/۲۸۲. [۵۵] - البخاری مع الفتح ۲/۲۸۴. [۵۶] - مسلم ۱/۳۴۶.