دعا به هنگام مشقت
۱۲۲- «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ الْعَظِيْمُ الحَلِيْمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ اْلأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيْمُ» [۱۶۰].
«هیچ معبودى بجز خداى بزرگ و بردبار «به حق» وجود ندارد. هیچ معبودى جز الله که پروردگار عرش بزرگ است «به حق» وجود ندارد. هیچ معبودى به جز الله که پروردگار آسمان ها و زمین و عرش گرامى است «به حق» وجود ندارد».
۱۲۳- «اللَّهُمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو فَلاَ تَكِلْنِيْ إِلَى نَفْسِيْ طَرْفَةَ عَيْنٍ، وَأَصْلِحْ لِيْ شَأْنِيْ كُلَّهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ» [۱۶۱].
«اى الله! به رحمت تو امیدوارم، مرا به اندازۀ یک چشم به هم زدن به حال خودم وامگذار، و تمام امورم را اصلاح کن، بجز تو معبود دیگرى «به حق» وجود ندارد».
۱۲۴- «لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّيْ كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِيْنَ» [۱۶۲].
«هیچ معبودى به جز تو «به حق» وجود ندارد، پاک و منزّه هستى و من از زمرۀ ستمکاران بودم».
۱۲۵- «اللهُ اللهُ رَبِّيْ لاَ أُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً» [۱۶۳].
«الله، الله پروردگار من است و هیچ چیزى را براى او شریک قرار نمی‌دهم».
[۱۶۰] - البخاری ۷/۱۵۴و مسلم ۴/۲۰۹۲. [۱۶۱] - أبوداود ۴/۳۲۴ و أحمد ۵/۴۲، ألبانی در صحیح أبو داود آن را حسن دانسته است ۳/۹۵۹. [۱۶۲] - الترمذی ۵/۵۲۹ و حاکم آن را صحیح دانسته و ذهبی ۱/۵۰۵ با حاکم موافقت کرده است، و نگا: صحیح الترمذی۳/۱۶۸. [۱۶۳] - أبوداود ۲/۸۷ و نگا: صحیح ابن ماجه ۲/۳۳۵.