دعای کفارۀ مجلس
۱۹۶- «سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوْبُ إِلَيْكَ» [۲۴۲].
«خدایا! تو پاک و منزّهى، تو را ستایش مى‌کنم، و گواهى مى‌دهم که بجز تو، معبود دیگرى «به حق» وجود ندارد و از تو آمرزش مى‌خواهم و بسوى تو توبه می‌کنم».
[۲۴۲] - أصحاب السنن، و نگا: صحیح الترمذی ۳/۱۵۳، و از أمّ المؤمنین عائشه (رضی الله عنها) روایت است که گفته: «رسـول الله جدر هر مجلسى که می‌نشستند یا تلاوت قرآن می‌کردند، یا نمازى می‌خواندند، و در خاتمۀ آن همین دعا را می‌خواندند.» النسائی در کتاب: عمل اليوم والليلة شماره‌ى ۳۰۸، و أحمد ۶/۷۷ و دکتر فاروق حماده در تحقیق کتاب: عمل اليوم والليلة أثر امام نسائی ص۲۷۳ حدیث را صحیح دانسته است.