دعای پایان غذا
۱۸۰- «الْحَمْدُ ِللهِ الَّذِيْ أَطْعَمَنِيْ هَذَا وَرَزَقَنِيْهِ، مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّيْ وَلاَ قُوَّةٍ» [۲۲۶].
«سپاس خداى را که این غذا را به من خورانید بدون اینکه من قدرت و توانى داشته باشم».
۱۸۱- «الْحَمْدُ ِللهِ حَمْدًا كَثِيْرًا طَيِّباً مُبَارَكًا فِيْهِ غَيْر ]مَكْفِيٍّ وَلاَ[ مُوَدَّعٍ، وَلاَ مُسْتَغْنًى عَنْهُ رَبَّناَ» [۲۲۷].
«ستایش بسیار زیاد، پاکیزه و مبارک، خدایى را که بى نیاز است و درخواست از او همیشه ادامه دارد، و همه به او نیازمندند، پروردگارا! ستایش‌مان را قبول فرما».
[۲۲۶] - أصحاب السنن بجز النسائی، و نگا: صحیح الترمذی ۳/۱۵۹. [۲۲۷] - البخاری ۶/۲۱۴، و الترمذی با همین لفظ ۵/۵۰۷.