دعای هنگام افطار کردن
۱۷۶- «ذَهَبَ الظَّمَأُ وَابْتَلَّتِ الْعُرُوْقُ، وَثَبَتَ اْلأَجْرُ إِنْ شَاءَ اللهُ» [۲۲۰] [۲۲۱].
«تشنگى برطرف شد، رگها تَر شدند و پاداش ـ إن شاء الله ـ ثابت گشت».
۱۷۷- «اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِيْ وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ أَنْ تَغْفِرَ لِيْ» [۲۲۲] [۲۲۳].
«الهى! من از تو بوسیلۀ رحمتت که همۀ چیز را فراگرفته است، می‌خواهم که مرا بیامرزى».
[۲۲۰] أبوداود ۲/۳۰۶ و غیره، و نگا: صحیح الجامع ۴/۲۰۹. [۲۲۱] - متفق علیه. [۲۲۲] ابن ماجه ۱/۵۵۷ از دعاى عبد الله بن عمرو س، و حافظ ابن حجر در تخریج کتاب: الأذکار آن را حسن دانسته است. نگا: شرح الأذکار ۴/۳۴۲. [۲۲۳] - متفق علیه.