۵- و باز هم خطای رسول خداص
در قرآن كريم، «ذنب» به معنی گناه، به پیامبرصنسبت داده شده، چنانکه آیه ۱۹ سوره محمد میفرماید:
﴿فَٱعۡلَمۡ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لِذَنۢبِكَ وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۗ﴾[محمد: ۱۹].
یعنی: «پس بدان که جز خدا معبودی نیست و برای گناه خودت و گناه مردان و زنان مؤمن آمرزش بخواه».
البته گناه پیامبرصدر ردیف گناه دیگر مردم نیست که در آن صورت، او شایسته مقام رسالت نبود. گناه پیامبران، چون اخمکردنِ به کور، بیصبری، نزدیکشدن به قضاوت عجولانه و نظائر آنهاست که شایسته بود آن پیامبرِ دارای خُلق عظیم، آنها را نیز ترک کند.