خطای اجتهادی معاویهس

معاویهسدر دوران حکومت خویش چندین بار با لغزش های اجتهادی مواجه شده است که همین موارد سبب شده اند تا حکومتش با خلافت راشده تفاوت داشته باشد و دوران حکومتش را ((ملوکیت)) بنامند.

اما آیا او به خاطر این خطا و لغزش ها گناهکار می باشد؟

علامه تقی عثمانی می‌فرماید: در احادیث صحیحه مذکور است که مجتهد اگر به حق (و حقیقت) برسد، برایش مزد و پاداش دو برابر خواهد بود و اگر اشتباه کند (باز هم) یک اجر خواهد برد و شکی نیست که معاویهسمجتهد بوده، بنابراین اگر اشتباهی هم کرده باشد، نزد خداوند اجر و ثواب دارد. و این امر برایش قابل اعتراض و ملامت نیست [۷۶].

((اما این امر را (لغزش اجتهادی) در مورد افراد بعدی (یزید) نمی توان بکار برد. زیرا آن‌ها اصلاً اهل اجتهاد نبوده اند، بلکه از آن‌ها فاسق وگناهکار علنی بودند و از هیچ نظر آن‌ها را نمی توان جزء خلفاء به شمارآورد. و آن‌ها صرفاً در لیست ملوک داخل اند.)) [۷۷]

یکی از این لغزش های بزرگ، انتخاب نمودن پسرش یزید، به عنوان جانشین خویش بود. این پیشنهاد از طرف اصحاب گرانقدر رسول و تابعین به شدت مورد انتقاد قرار گرفت و اکثر بزرگان اصحاب و حضرت‌ام المؤمنین عایشه صدیقهلآن را رد کردند.

توضیح بیشتر در مورد این جریان را از مفتی شیخ عثمانی/نقل می کنیم: [۷۸]

[۷۶] حضرت معاویه و حقایق تاریخی / ص ۱۳۹. [۷۷] الصواعق المحرفه ص ۱۳۱. [۷۸] این قسمت از کتاب (شهید کربلا) تألیف حضرت مفتی محمد شفیع عثمانی، ترجمه آقای محمد امین حسین بر ، نقل شده است.