۱- ایمان قوی و کامل به الله و روز قیامت:
صحابهشآنگونه به خداوند (عز وجل) و وعده های الهی ایمان و باور داشتندکه به عین الیقین، حتی حق الیقین رسیده بودند. حضرت علیسمی‌فرمودند: اگر پرده‌های اسباب مادی برداشته شود و من بهشت و جهنم را با چشمان خود ببینم، بر یقین من افزوده نخواهد شد.
و انس بن نضرسیکی دیگر از تعلیم یافتگان مکتب رسول الله جشمشیر برداشته و به سوی لشکر تا به دندان مسلح دشت احد، هجوم می آورد، ((سعد بن معاذ)) از او می پرسد کجا می‌روی؟ جواب می دهد: (واهاً لريح الجنة، يا سعد! إني أجدها دون أحد).
مستم زبوی یار و دوانم به سوی یار
جان چیست تا نبخشم و نرسم به کوی یار
به راستی همانطور که خود گفته‌اند ایمان را آموخته بودند، ((تعلمنا الإيمان، ثم تعلمنا القرآن))ابتدا ایمان را آموختیم، سپس قرآن را تعلیم گرفتیم.
و خداوند عز وجل آنگونه به آن‌ها می‌نازد و به ایمانشان افتخار می‌کند که خطابشان می فرماید:
﴿فَإِنۡ ءَامَنُواْ بِمِثۡلِ مَآ ءَامَنتُم بِهِۦ فَقَدِ ٱهۡتَدَواْۖ وَّإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا هُمۡ فِي شِقَاقٖ﴾[البقرة: ۱۳۷].
((اگر آنان مانند شما ایمان آورند، به راستی که هدایت یافته‌اند و اگر نه در اختلاف (و گمراهی‌اند))).