مسئله قابل توجه و تدبر
بدون شک دین بوسیله صحابۀ کرامشبه ما رسیده است و تا زمانی باقی است و ما باقی ایم زیر منت و احسان این بزرگ مردان تاریخیم و هر افتخاری که داریم به آن‌ها برمی‌گردد. حال اگر با این تفکر که آن‌ها خالی از عیب و نقص نبوده اند، تیر های نقد و انتقاد را به سوی ساحت مقدمشان شلیک کنیم. گویا (نمک را خورده و نمکدان را شکسته ایم) نکته قابل توجه و تعمق این است که: امروز وقت بررسی خطاها و لغزش های آن‌ها نیست. امروز، گاه نشستن و جرح و تعدیل کردن این مقبولان بارگاه ایزدی نیست، که گروهی طعنی از تاریخ بیرون آورده به آن‌ها بچسبانند و گروهی با تصنیف و تالیف های فراوان مشغول به رد کردنش شوند.
در حالیکه جامعه غرب زده و دور مانده از اصل خویش، در حال دست و پا زدن و جان دادن است و هیچ آشنایی با اسلام عزیز و مردان تاریخ ساز و ایمان داران مسلمان ندارد.
صحابه همان تشنه لب و تشنگان شهید اند که بزرگ ترین آرزویشان تکه تکه شدن در راه مولا و شهادت در بستر خون بود.
ما از سینۀ شکافته شده ((عمر فاروق))سو فرق شکافته و ریش پر خون ((علی مرتضی))سو دست‌های قطع شده ((جعفر طیار))سو جگر پاره شده و گوش های بریدهء ((حمزه سید الشهدا))سآزرم می‌کنیم و ما از پشت سوخته و سینه داغ دار ((خباب))سو((بلال))سخجالت می کشیم که جز به نیکی از آن‌ها یاد کنیم.
پس ای نویسندگان و متفکران مسلمان و ای صاحب نشریات و مدارس و صاحبان حکومت‌های اسلامی، این وظیفه خطیر بر عهدهء شماست که این الگوهای ایمانی و این نسل پیروز قرآنی را به جامعه اسلامی معرفی نمائید و جوانان حیران و سرگردان در منجلاب تقلید کورکورانه و معصیت و گناه را با این اسوه های خدایی آشنا سازید. باشد تا دور ایمان و عصر درخشان صحابه تکرار گردد و روح آزردهء رسول الله جمسرور و خوشحال شود.