روایات وارده از پیامبرصو عترت علیهم السلام در بیان فضیلت مهاجرین و انصار
روایات وارده از پیامبرصو عترت علیهم السلام در بیان فضیلت مهاجرین و انصارروایات زیادی در این رابطه از جانب پیامبر صو اهل بیت وارد شده است که برخی از آنها را ذکر می‌کنیم:
جریر بن عبدالله ساز پیامبر صنقل می‌کند که فرمود: (مهاجرین و انصار اولیاء یکدیگرند هم در دنیا و هم در آخرت و رها و بخشیده شدگان قریش و آزادشدگان ثقیف نیز در دنیا و آخرت اولیاء یکدیگرند) [۴۰].
در روایت دیگری که از کعب بن عجره نقل شده، آمده است که: (میان مهاجرین و انصار و بنی هاشم بر اینکه کدام یک نزد پیامبر صمحبوبترند نزاع و بحث ایجاد شد، پیامبر صفرمود: شما ای گروه انصار، بدانید که من برادر شما هستم، آنها با شادی فریاد الله اکبر سر داده و گفتند: به خدای کعبه سوگند که او را از آنِ خویش کردیم، پیامبر صادامه داد: و شما ای گروه مهاجرین، بدانید که من از میان شما برخاسته‌ام (و به شما تعلق دارم)، آنها نیز با شادی گفتند: الله اکبر! به خدای کعبه سوگند که از آنِ ما شد. پیامبر صادامه دادند: و شما ای بنی‌هاشم، بدانید که شما از من هستید و برای من. (راوی می‌گوید:) سپس همه در حالیکه از نسبت خویش با پیامبر صخرسند بودیم از مجلس برخاستیم) [۴۱].
ابوسعید خدری سمی‌گوید که از پیامبر صشنیدم که می‌فرمود: «من در میان شما دو شیء گرانبها به ودیعت نهادم، البته یکی از دیگری بزرگتر است... و اهل بیت من چشم من هستند که به آنها میل دارم و انصار مایه استحکام دین هستند، پس از خطا کار آنها در گذرید و نیکوکار آنها را یاری دهید» [۴۲].
این نصوص مبارک از اذهان اهل بیت پنهان نمانده است، بلکه آنها را فهمیده‌اند.
از آن جمله آنکه امام علی÷نیز آن را فراموش نکرده و در جواب معاویه می‌گوید: «سابقان در دین به رستگاری رسیدند و مهاجران اولیه اسلام با فضل و بزرگی خویش دنیا را ترک کردند» [۴۳].
و نیز می‌فرماید: (خیر و برکت زیادی را در مهاجرین مشاهده کردیم، خداوند به آنها بهترین پاداش را دهد) [۴۴].
امام حسن از پیامبر صروایت می‌کند که فرمود: «هر کس که به خاطر حفظ دینش از سرزمینی به سرزمین دیگر بگریزد حتی اگر به مسافت یک وجب باشد، بهشت بر او واجب می‌شود و جزو یاران ابراهیم(÷) و محمد صبه حساب می‌آید» [۴۵]. ارزش هجرت به تأثیر آن است، چراکه مقداری اندک و قطراتی چند از دریای هدایت اگر بر قلبی جریان یابد، مرهم شفا دهنده و نور روشنگر آن شده و آنرا از غفلت به سوی بیداری سوق می‌دهد و نیز اگر بر گروهی از انسان‌ها نازل شود، آنان را پیشوا و سرور قرار داده که راهبر دیگران باشند، خداوند اهل بیت را پاداش نیک دهد که با درک منزلت این نور و هدایت، مهاجران و انصار صحابه را در توصیفات ارزشمند کلام خویش گنجانده و هیچکدام را از آن خارج ندانسته‌اند.
[۴۰] امالي طوسي، ص ۲۶۸ و بحار الأنوار، ج ۲۲، ص ۳۱۱. [۴۱] المناقب، ج ۳، ص ۳۳۱ و بحار الأنوار، ج ۲۲، ص ۳۱۲. [۴۲] بحار الأنوار، ج ۲۲، ص ۳۱۱. [۴۳] نهج البلاغه، ص ۳۷۴ و بحار الأنوار، ج ۳۳، ص ۱۰۴ و وقعه صفين، ص ۱۴۹. [۴۴] وقعة صفين، ص ۸۸ و بحار الأنوار، ج ۳۳، ص ۱۱۰. [۴۵] بحار الانوار، ج ۹، ص ۳۱ و مجموعه ورام، ج ۱، ص ۳۳ و تفسير صافي، ج ۱، ص ۴۹۰ و تفسير نور الثقلين، ج ۱، ص ۵۴۱.