دسیسه و آشوب افگنی یهود میان اصحاب پیامبر ج
خداوند أمی‌فرماید:
﴿وَٱعۡتَصِمُواْ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ جَمِيعٗا وَلَا تَفَرَّقُواْۚ وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ كُنتُمۡ أَعۡدَآءٗ فَأَلَّفَ بَيۡنَ قُلُوبِكُمۡ فَأَصۡبَحۡتُم بِنِعۡمَتِهِۦٓ إِخۡوَٰنٗا وَكُنتُمۡ عَلَىٰ شَفَا حُفۡرَةٖ مِّنَ ٱلنَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنۡهَاۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ ١٠٣﴾[آل‌عمران: ۱۰۳].
ترجمه: «و همگی به رشته خدا چنگ زنید و پراگنده نشوید و نعمت خدا را بر خود به یاد آورید که بدانگاه که دشمنانی بودید و خدا میان دلهایتان پیوند داد، پس به نعمت خدا با یکدیگر برادر شدید، و برلبه گودالی از آتش بودید ولی شما را از آن رهانید، خداوند این چنین برایتان آیات خود را آشکار می‌سازد، شاید که هدایت شوید».
سبب نزول این آیه مبارکه در نزد علمای کرام مانند طبری و غیره چنین ذکر شده: بعد از هجرت رسول اکرم جبه مدینه و داخل شدن قبیله اوس و خزرج به اسلام، میان آنها برادری دینی صورت گرفت، که بالا‌تر از برادری نسبی بود. یهودان این وضعیت را تحمل نتوانستند، وآغاز به نفاق افگنی و ایجاد فاصله بین مسلمانان نمودند، یکی از جنایتکاران یهودی که ابن شاس نام داشت داخل مسجد گردید و به قبیله اوس گفت: آیاشما کشتار و تباهی خزرج را در قوم تان فراموش نمودید؟ وبه خزرجی‌ها گفت: آیا کشتار و جنایت اوس را فراموش کردید، این سخنان سبب شد تا عداوت و کینه و کدورت‌های گذشته از نو تازه گردد، و نزدیک بود که شیطان وحدت ویکپارچگی دینی آنها را به باد فراموشی داده، اسلام، پیامبر جو کلمه (لا اله الا الله) را فراموش نمایند.
پیامبر جدر این هنگام در خانه تشریف داشتند که ناگهان جوانی از قبیله خزرج شمشیرخود را بیرون آورده گفت: وای مردم خزرج به داد رسید، و جوانی از قبیله اوس بر خاست واعلان جنگ در خارج مدینه نمود، هر دو قبیله آمادگی جنگ را گرفتند.
پیامبر جازین قضیه آگاه شده از خانه بیرون آمدند و فرمودند: «حَسْبِىَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ» «خدا مرا کافی و بسنده است جز او معبودی بر حق نیست، به او دلبسته ام و کارهایم را بدو واگذار کرده ام و اوصاحب پادشاهی بزرگ است».
علما می‌فرمایند: پیامبر جدرین وقت با پاهای برهنه میان هر دو صف قرار گرفته وفرمودند: ای مردم: آیا گمراه نبودید؟ مگر خداوند أشما را به وسیله من هدایت نکرد؟ آیا متفرق و پراگنده نبودید و خداوند أبوسیله من شما را متحد و متفق ساخت؟ آیا با یکدیگر در نبرد نبودید تا آنکه خداوند أبوسیله من شما را برادر و دوست گرادنید؟ همه گفتند: آری، ای رسول خدا ج. فرمودند: آیا در میان شما قرار ندارم؟ گفتند آری ای رسول خدا ج، فرمودند: آیا وحی از آسمان بالایم فرود نمی‌آمد در حالیکه من در میان تان قرار داشتم؟ گفتند آری، فرمودند: پس این چه است؟ همه شمشیر‌هایشان را بر زمین گذاشته و گفتند: معذرت می‌خواهیم و ازخداوند أطلب آمرزش می‌نمائیم، سپس یکدیگر را در آغوش کشیدند و اشک از چشمان‌شان سرازیرگردید، و سپس فرموده خداوند أبر رسولش جنازل گردید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تُطِيعُواْ فَرِيقٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ يَرُدُّوكُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡ كَٰفِرِينَ ١٠٠ وَكَيۡفَ تَكۡفُرُونَ وَأَنتُمۡ تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ وَفِيكُمۡ رَسُولُهُۥۗ وَمَن يَعۡتَصِم بِٱللَّهِ فَقَدۡ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ ١٠١﴾[آل‌عمران: ۱۰۰-۱۰۱].
ترجمه: «ای مؤمنان! اگر از گروهی از اهل کتاب پیروی کنید شما را پس از ایمان آوردن‌تان به کفر باز می‌گردانند، و چگونه شما کافر می‌شوید در حالیکه آیات خدا بر شما فرو خوانده می‌شود و پیغمبر او در میان شما قرار دارد، و هر کس به خدا تمسک جوید، بی‌گمان براه راست و درست رهنمود شده است».
پس هرگاه اسلام و اوامر خدا أو رسولش جاز میان بر داشته شود، برادری و همپارچگی دینی، بهشت، دوزخ، پل صراط، میزان، و... به باد فراموشی داده خواهد شد، و وضعیت بد و ناگواری دامنگیر مسلمانان خواهد شد.