ویژه‌گی‌های امت اسلامی
از فصل‌های گذشته واضح گردید که امت اسلامی، مربوط به نژاد وقوم خاص نیست چنانکه یهودیان ادعا دارند که نژاد آنها بهترین نژادهابوده و دیگران مانند حیوانات و برده‌گان، برای خدمت آنان آفریده شده‌اند.
در اسلام تعصب قومی، نژادی و جود نداشته همه توده‌ها با زبان و رنگ‌های مختلف‌شان زیر پرچم لااله الا اللهقرار داشته، دوستی و محبت، کمک و تعاون یاری و همکاری از وجیبه‌های دینی آنها است، خداوند أمی‌فرماید:
﴿كُنتُمۡ خَيۡرَ أُمَّةٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ تَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ﴾[آل‌عمران: ۱۱۰].
ترجمه: «شما بهترین امتی هستید که به سود انسانها آفریده شده‌اید، امر به معروف و نهی از منکر می‌نمائید».
یعنی ای مؤمنان شما بهترین امتها هستید زیرا به خوبی‌ها یکدیگر را رهنمائی می‌نماید و از بدی‌ها باز می‌دارید و به خداوند ایمان داشته، احکام شریعت او را در همه شئون زندگی تان عملی می‌نمائید.
امت اسلامی بخاطر ایمان، ترحم، عدالت و مساوات، و منع ظلم و بیداد گری، بر دیگر امتها برتری دارد، به همین منظور امت اسلامی منحصر به یک نژاد یا ملیت نبوده هر کسیکه به خداوند أو فرشتگان، کتاب‌ها، پیامبران ÷، روز رستاخیز و آنچه خیر و شر از جانب خداوند أمقدر است ایمان دارد، منسوب به این امت بوده هر چند سر زمین، زبان، پیدایش و نژادش از هر جائی باشد، طوریکه اسلام بلال حبشی، صهیب رومی، سلمان فارسی و... در آغوش کشیدو مانند سایر مردم مسلمان زندگی می‌نمودند و فرق و تفاوتی در میان وجود نداشت، بلکه برتری و فضیلت در تقوی و پرهیزگاری بود وهست. خداوند أمی‌فرماید:
﴿لَن تَنفَعَكُمۡ أَرۡحَامُكُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُكُمۡۚ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ يَفۡصِلُ بَيۡنَكُمۡۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ ٣﴾[الـممتحنة: ۳].
ترجمه: «هرگز خویشاوندان و فرزندان‌تان سودی به حالتان نخواهد داشت، روز قیامت، خدا درمیانتان قضاوت و داوری خواهد کرد، و خدا می‌بیند هر کاری را که خواهید کرد».
در جانب دیگر، مردمان منحرف، کافران و بی‌دینان وملحدان قرار دارند که با مسلمانان هیچگونه ارتباطی نداشته بلکه دشمنان خدا أو رسولش جو مسلمانان‌اند هر چند از فرزندان، برادران و خویشاوندان‌شان هم باشند خداوند أمی‌فرماید:
﴿لَّا تَجِدُ قَوۡمٗا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ يُوَآدُّونَ مَنۡ حَآدَّ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَوۡ كَانُوٓاْ ءَابَآءَهُمۡ أَوۡ أَبۡنَآءَهُمۡ أَوۡ إِخۡوَٰنَهُمۡ أَوۡ عَشِيرَتَهُمۡۚ أُوْلَٰٓئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ ٱلۡإِيمَٰنَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٖ مِّنۡهُۖ وَيُدۡخِلُهُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ رَضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُۚ أُوْلَٰٓئِكَ حِزۡبُ ٱللَّهِۚ أَلَآ إِنَّ حِزۡبَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ ٢٢﴾[المجادلة: ۲۲].
«مردمانی را نخواهی یافت که به خداو روزقیامت ایمان داشته باشند، ولی کسانی را به دوستی بگیرند که باخدا و پیغمبرش دشمنی ورزیده باشند، هر چند که آنان پدران، یا پسران، یا برادران و یاقوم وقبیله ایشان باشند، چراکه مؤمنان، خدا بردل‌هایشان ایمان را نوشته است و با نفخه ربانی خود یاریشان داده است و تقویتشان کرده است، وایشان را به باغ‌های بهشتی داخل می‌گرداند که از زیر(کاخها و درختان) آنها رود بارها روان است و جاودانه در آنجا می‌مانند، خدا از آنان خوشنود و ایشان هم از خدا خشنودند، اینان حزب الله‌اند، آگاه باش! حزب الله حتما پیروز و رستگار است».
مسلمانان با داشتن چنین عقیده راسخ ومحکم توانستند دنیا را تحت تصرف‌شان در آورده و نیرومند و عزتمند‌ترین مردمان جهان گردند، زیرا همه باهم یکدست بدون در نظر داشت نژاد، قوم، قبیله، وطن زندگی می‌کردند، ولی هنگامیکه از دین و عقیده‌شان دور شدند، خواری و ذلت به آنها رو آورد، وزمانی عزت شوکت و قیادت جهان را بدست خواهند آورد که به دین و آئین‌شان برگرشته، دوستی و دشمنی‌شان خاص بخاطر خدا، و باهر مسلمانی محبت و دوستی داشته، و با هر کافر و منافق و مشرک اعلان دشمنی نموده، اظهار بیزاری نمایند هر چند از نزدیک‌ترین اشخاصی به آنها هم باشند.