نقش ملیت گراها درتباهی و پارچه شدن امت اسلامی
ارمغانی که اسلام به بشریت تقدیم نمود، برادری بر اساس ایمان، عقیده واخلاق می‌باشد، زندگانی مردم قبل از اسلام، بر مبنای نژاد، نسب و قبیله استوار بود، این مفکوره و روش سبب ظلم و بیدادگری، تباهی و بربادی، کشتار و خونریزی، بدبختی و ایجاد دشمنی، بدبینی، کینه توزی میان اقشار جامعه می‌گردید، طوریکه امروز نیز این اندیشه ناپاک در بعضی از کشورهای جهان باعث تفرقه و بیداد گری و برتری جستن بعضی از نژاد‌ها بر دیگران شده است، دیده می‌شود برخی به وطن می‌نازد، دیگری به پدر واجداد می‌بالد! ازسوی دیگر مورد توهین وتحقیر قرار می‌گیرند که گویا ازنسل برده گان‌اند، ویا به بعضی حرفه وپیشه‌ها اهانت صورت می‌گیرد!!.
متأسفانه شیطان توانسته آنها را گمراه وعامل ویرانی و بربادی کشورهای اسلامی سازد، صاحبان این مفکوره پایه اسلام را متزلزل نموده، و به دشمنان فرصت دادند تا امت اسلامی را پارچه پارچه سازند، باگذشت هر روزی ذلت و خواری بر مسلمانان حاکم می‌شود، ولی بخود نمی‌آیند، و عکس العملی نیز از خود نشان نمی‌دهند!.
اسلام عزیز توانست مردمانی را که در نهایت جهل، نادانی و اعمال ناشایسته قرار داشتند، بیرون آرد و جامعه نوینی را بر مبنای اخلاق، عقیده، ایمان و فضیلت بنا نهد، مسلمانان صدر اسلام توانستند جامعه‌ای را تشکیل دهند که در تقوی و پرهیز گاری، مبارزه، اخلاص، خیرخواهی بشریت، نمونه‌ای به جهانیان تا روز رستاخیزگردند، امروز هر فردی این امت نظربه وسع و توانش مسؤلیت دارد تا اسلام را بطور درست و صحیح به مردم، چه مسلمان و یا غیر مسلمان معرفی نماید، و آنچرا بخود می‌پسندد به دیگران نیز بپسندد، طوریکه خودش نمی‌خواهد به آتش بیفتد، بکوشد تا دیگران را نیز از آن نجات دهد، بدون اینکه نژاد، رنگ، قبیله، ملیت و.... مد نظر گیرد، بلکه در هدایت و نجات آنها از آتش دوزخ خوشنود گردد.
تعداد قبایل عرب قبل از اسلام به سی قبیله می‌رسید، ولی هنگامیکه به اسلام مشرف شدند، و پیامبر بزرگ اسلام جمیان آنها پیمان برادری را بست، یک امت و مانند یک جسد شدند. خداوند أمی‌فرماید: ﴿أَذِلَّةٍ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ﴾[المائدة: ۵۴]. «نسبت به مؤمنان نرم و فروتن بوده و در برابر کافران سخت و نیرو مندند».
یعنی: با برادران مسلمان خود نیک اندیش، متواضع، خود گذر، خوش خوی، صاف، ساده و نرم باشند، وبه کفار و دشمنان اسلام ثابت سازند که مسلمانان عزتمند، قدرتمند، یک دل ویک جان‌اند، مگر با تأسف شدید، امروز این ارزش‌ها از میان برداشته شده است مسلمانان مانند شیر درنده‌ای بر برادران دینی و عقیدتی خویش حمله آورمی شوند. حقوق برادری، همجواری همه وهمه را پایمال کرده‌اند. ودر مقابل کفار خوار و ذلیل، و بی‌همت شده‌اند! خداوندأبشر را طوری آفریده که افراد، توده‌ها، وملیتها همه باهم مرتبط ومحتاج یکدیگر میباشند وهیچ انسانی نمیتواند به تنهایی زندگی نمهید، ولی اگر این پیوند وهمبستگی فطری را خود خواهی وملیت گرایی تهدید نمود، سرانجام بد در انتظار بشر خواهد بود، زیرا درهمچو وضع، دشمنی، حسد وتحقیر و بلآخره تجاوز جایی برادری را خواهد گرفت، ودر راه غالب شدن بر خصم از هیچ وسیله‌ای دریغ نخواهند ورزید؛ چنانکه رویداد‌ها به همه ثابت ساخت که حتی برخی در این راه خویش را به دامان دشمن ودر صف آنان قرار دادند!!!.