اظهار نظر سیزدهم:
نویسنده در فصل (ج) صفحه ۶۳ می‌گوید: «إنه یجب علی الباحث عرض حصیله تلك المعاني (أي معاني النصوص الصحیحة) التي وقف علیها وتأكد منها علی موازین المنطق والعقل لتم.... ومعرفة موقف العقل منها» بر محقق واجب است که حاصل آن معانی (یعنی معانی نصوص صحیح) که مبتنی بر آن است را نشان بدهد و برای بررسی آن براساس موازین عقل و منطق اطمینان حاصل کند و جایگاه عقل را در مورد آن بداند و ما می‌گوئیم: آیا با وجود نصوص صحیح جایگاهی برای عقل باقی می‌ماند؟ این سخن را فقط معتزله و کسانی که با آن‌ها موافقتند گفته‌اند. اما اهل سنت تسلیم آنچه که از خدا و رسول گرفته‌اند هستند خواه عقل آن‌ها آن را درک کند یا نه. مخصوصاً در نصوص اسماءالله و صفات خداوند و امور مربوط به عقیده که عقل در این‌ها مجلسی ندارد. چونکه این‌ها از امور غیبی هستند ... شرع به وسیله آنچه که توسط عقلا اندیشیده می‌شود اجرا نمی‌شود ولی گاهی عقل در کار شرع حیران و سرگردان می‌شود و به کنه آن هم نمی‌رسد.