۴- شجاعت
شجاعت در لغت: به معنی دلیری، دلاوری.
دراصطلاح: آن است که نفس غضبی نفس ناطقه را انقیاد نماید تا در امور هولناک مضطرب نشود واقدام برحسب رأی او کند، تا فعلش محمود و صبرش جمیل باشد [۳۲].
ویا بطورمختصراگربگویم: (مبارزه با خوف ترس).
شجاعت که اساس اخلاق حسنه، وپایه‌های نظام اخلاقی را استوار می‌سازد، واعتماد به نفس وسخاوت را در قبال دارد، بناءًً دین مبین اسلام از شجاعت تمجید نموده وبرای استعمال آن حدود خاص و موارد مشخص گردانیده است. و تأکید نموده که از این جوهر در کمک به محّو باطل کار گــرفته شود، زیرا که اگردرانسان نیروی شجاعت و دلاوری موجود نباشد، در برابر ظلم واستبداد مقابله کرده نمی‌تواند، و فریضۀ جهاد مقدس را به وجه احسن انجام داده نمی‌تواند. بناءً به این صفت حسنه دین اسلام پیروان خود را ترغیب وتشویق نموده و پیامبرصمی‌فرماید:
«خیارکم فی الجاهلیة خیارکم فی الاسلام» [۳۳]یعنی: آن که در زمان جاهلیت بهتربود (ازنگاه اخلاق ودیگراوصاف حمیده) در اسلام هم بهتراست. دراسلام خوبی و ارزش‌های اخلاقی هیچ کسی نا دیده گرفته نشده است.
[۳۲] (لغت نامه دهخدا: ج ۹/ ۱۴۱۶۷). [۳۳] [رواه مسلم، مشکاۀ کتاب العلم].