خطبه دوم
برادران و خواهران مسلمان!
امروز هنگامى‌که صحبت از مردانگى مى‌کنیم کودکان قهرمان فلسطین بیاد مى‌آیند، آن‌ها اگرچه از نظر سنى کوچک اما از روى اراده و کردار براستى که مردان حقیقى و قهرمانان دلاورى هستند که مى‌توان آن‌ها را مرد نامید، آن‌ها در کنار سفره قرآن تربیت شدند و عملا در راه خدا دارند جهاد مى‌کنند، نه با کلمات مسجع و تو خالى و سخنان سرد و بى‌خاصیتى که بعضى به آن عادت کرده‌اند، بسیارى از این مردان تاریخ ساز هنوز به سن بلوغ نرسیده‌اند، لذا به آنان کودکان سنگ مى‌گویند که نه با تفنگ و خمپاره که با سنگ دارند دشمن را زبون مى‌کنند، این است مردانگى، و این‌هایند مردان با شهامت که به هیچ قیمت حاضر نیستند در برابر زور گویان و متجاوزان تسلیم شوند، از تیر و تفنگ نمى‌ترسند، بلکه در برابر آن سینه سپر مى‌کنند و جان مى‌سپارند تا اینکه قدس شریف و قبله اول مسلمین آزاد گردد، براستى که این همت مردانه است، همتى که از ذلت و بردگى ننگ و إبا مى‌ورزد، این اطفال قهرمان و کودکان سنگ دیدند که چگونه پدران و برادرانشان در جلو چشمانشان زندانى شدند، و خانه وکاشانه‌شان ویران گردید، این کودک با اینکه جز سنگ دیگر سلاحى در اختیار ندارد، اما خودش را همچون کوه استوار مى‌بیند و بدون هیچگونه خوف و هراسى و با یک سنگ حاضر است در برابر تانگ صهیونیست اشغالگر مقاومت کند، و خوشا به حال مادران قهرمان پرورى که گام‌هاى مظلومانه، ولى شجاعانه فرزاندان و جگرگوشه‌هایشان را بسوى مرگ و شهادت به خویش تبریک مى‌گویند.
این ملت خیلى صبر کرد، و قربانى هاى عظیمى تقدیم نمود سال‌هاست که سر زمین فلسطین را با خونش دارد رنگین مىکند، و ناگزیر با سنگ و چوب در برابر دشمن غاصب مقاومت مىکند، دشمنى که علاوه از اشغال فلسطین مال را غصب مىکند، بى‌گناه‌هان را مى‌کشد، و عهد و پیمانش را مى‌شکند.
فرزندان فلسطین در دفاع از این حرم مقدس رشادت‌ها و قهرمانى هاى زیادى در تاریخ ثبت کرده‌اند، اما یهود غاصب که دشمنى قلدر و بى رحم است همچنان با وحشى‌ترین و فجیع‌ترین وضع به ظلم و ستمش ادامه مى‌دهد.
سؤال اینجا است که جهان به اصطلاح متمدن و پیشرفته و مدعى دفاع از حقوق بشر چرا حاضر نیست جلو این دشمن متجاوز بایستد و روى دستش بزند؟! کجاست پیمان‌ها و قطعنامه‌هایى که صلح و امنیت را تضمین مىکند و از جنایت درحق بشریت جلو گیرى مىکند، و دست متجاوز را گرفته و به کمک مظلوم مى‌شتابد؟! کجا هستند کسانى که دم از صلح مى‌زنند، و مدعى‌اند که فرهنگ صلح را حاکم خواهند کرد؟! مگر این کشتارها از چشمشان پنهان است و این تفنگ‌ها و موشک‌ها را نمى‌بینند که چگونه دارد آبادى‌ها را به ویرانه تبدیل مىکند، دل‌ها و جسم‌ها را مى‌سوزاند، پیر مردان ناتوان وکودکان شیر خوار را قربانى مى‌گیرد.
ما مطمئنیم که ان شاء الله ثمره این خون‌ها و قربانی‌ها مردان مبارزى خواهند بود که به هیچ قیمت از دین‌شان نخواهند گذشت، همچنین یقین داریم که بزودى این ادعا‌هاى تو خالى و شعارهاى فریبنده ارزش خودش را از دست خواهد داد، و قلمهاى مغرض و کرایه‌اى که هنوز صلح دروغین و غیر عادلانه را دارند ماتیک مى‌زنند آرایش مى‌کنند خواهد شکست.
امت اسلامى با خدایش عهد کرده است که قدس شریف همچنان بعنوان محور و جوهر اعتقاداتش باقى بماند، قدس نه تنها در اندیشه‌ها و احساسات‌مان که در اعماق دل‌های‌مان نیز جاى دارد، بلکه باید گفت که قدس از همه آرزوها و مصالح دنیوى ما بالاتر است، که در ذره‌اى از خاک آن سازش نخواهیم کرد، هر گونه صلح و سازشى بدون قدس بى معنى خواهد بود، و همۀ تجاوزاتى که دشمن دارد اعمال مىکند بشمول اسکان دادن یهودیان در اراضى اشغالى بقصد یهودى کردن این سر زمین‌ها، از نظر امت اسلامى غیر قانونى و مردود است کما اینکه قبل از این اشغال خود فلسطین مردود بوده است.
سرزمین فلسطین، اسلامى بوده و اسلامى خواهد ماند، هر چند که سازش‌ها و قلدری‌ها فشار بیاورد، ﴿لَا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ٨٧﴾[یوسف: ۸٧]. «و نا امید نمى‌شود از رحمت خدا مگر قوم کافر». تا زمانى که فلسطین به صاحبان اصلى‌اش باز نگشته مبارزه و قربانى همچنان ادامه خواهد داشت.
مسئولیت مسلمین در برابر قدس ریشه در قرآن و سنت نبوى دارد، سفر إسراء و معراج، احساسات و سر نوشت مسلمانان را با این سرزمین مبارک گره زده است، بنابراین مسئله فلسطین مسئله‌اى نیست که صرفاً به زمین مربوط باشد بلکه این قضیه بعنوان بخشى از تاریخ گذشته و سرنوشت آیندۀ امت اسلامى باید باقى بماند، و مسئولیت مسلمانان در این زمینه تمام نخواهد شد، مگر زمانى که بکوشند سرزمین مبارک قدس را که افتخار پذیرایى از سفر إسراء و معراج پیامبرصرا دارد از لوث یهود پاک کنند و به کنترول امت اسلامى در آورند.
﴿وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ٨﴾[الصف: ۸].
«و خداوند کامل کننده نور خود است گرچه کافران ناپسند پندارند».
﴿إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا٥٦﴾[الأحزاب: ۵۶]. «بى‌گمان خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود مىفرستند. اى مؤمنان [شما نیز] بر او درود بفرستید و چنان که باید سلام بگویید».
۱٧/۲/۱۴۲۲هـ ق