صبر در برابر خویشاوندان:
انسان مؤمن گاهی بوسیلۀ اقارب و خویشاوندانش مورد ابتلاء و آزمایش قرار میگیرد، که با خودش و با دین و عقیده‌اش به ستیز و مخالفت می‌پردازند، پس در این صورت حتما از صبر و تحمل کار بگیرید.
خویشاوندان پیامبر صخانه و کاشانه و مال و فرزندشان را رها کردند، و به قصد کشتن آنحضرت صبه مدینه آمدند، و با وجود اینکه آنان نزدیکان و بلکه پسر عمو‌های رسول الله صبودند جنایت‌هایی که آنان در حق حضرت و یاران‌شان مرتکب شدند بویژه در مثله کردن و بریدن اعضای شهداء اکثر کفار بیگانه چنین جنایتی نکردند!!
اما این پیامبر بزرگوار صدر فتح مکه، از این جنایت کاران هم در گذشت و آنان را بخشیده و فرمودند: «اِذْهَبُوْا فَأَنْتُمْ الطُّلَقَاء»«بروید که شما آزادید»!
پس شما امت اسلامی در صبر و برد باری و بخشش و گذشت، پیامبر صرا الگو و رهبر انتخاب کنید و با خویشاوندان رابطه و صله رحمی بر قرار کنید و از هر آنچه باعث آزار و رنجش شما از سوی آنان می‌شود چشم پوشی کنید!
سعی کنید همیشه متحد زندگی کنید که در اختلاف و پراگندگی تلاش‌ها هدر می‌رود، و در وحدت و اتفاق دل‌ها صاف و بازوی امت محکم می‌شود، همواره از پراگندگی و اختلاف در رأی دوری کنید که این‌ها باعث شکست می‌گردد.
﴿وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ﴾[الأنفال: ۴۶]. «نزاع و اختلاف نکنید که سست می‌شوید و نیروی تان هدر می‌رود».
هر گز از شادی و خوشحالی ایمن نباشید که چه بسا گناه‌ها و نا فرمانی‌ها از خوشحالی‌ها پدید می‌آید، و چه بسا شیرینی خوشحالی با تلخی غم در هم می‌آمیزد، در احد با دیدن غنایم صحابه خوشحال شدند و تیراندازان برای جمع‌کردن آن سنگر را خالی کردند، که با شکست روبرو شدند، دنیا همیشه به یک حالت باقی نمی‌ماند، پس بر سختی‌های آن صبر کنید، و بر خوشی‌ها و نعمت‌هایش همیشه خدای مهربان را شاکر باشید.