خطبه دوم
اى مسلمانان!
زندگى مرگى بدنبال دارد و دنیا آخرتى، هر عمل حسابى دارد، و بر هر چیز ناظر و نگهبانى مقرر است، هر نیکى پاداش، هرگناه عقوبت و هر عمل پایانى دارد، ناگزیر باید رفیق زنده‌اى داشته باشى که با تو پس از مرگ دفن گردد، وى اگر شریف باشد اکرامت خواهد کرد و اگر پست باشد با تو بدى خواهد کرد، این رفیق جز با تو حشر نخواهد شد، و تو بدون او برانگیخته نخواهى شد، جز او از تو سؤال نخواهد شد، پس این رفقیت را جز صالح و نیکو انتخاب نکن، اگر صالح باشد جز با او انس نخواهى گرفت، و اگر زشت باشد جز از او نخواهى ترسید، و او عمل توست، پس هرچه مى‌توانى اعمال صالح بیشتر انجام بده، و بر دینت استوار باش، و بکوش که آنرا تقویت کنى، اوامرش را بجاى آور و از نواهى‌اش بپرهیز به دینت چنگ بزن، و مقتضیاتش را انجام بده، و خودت را به ایمان و علم و عمل صالح مسلح کن و از حوادث و صحنه‌هاى تکان دهنده عبرت بیاموز، و در مواعظ قرآنى تدبر کن که این‌ها راست‌ترین داستان‌ها است، همواره به ذکر و یاد خدا مشغول باش که ذکر وقت مشخص ندارد، و نه تمام شدنى است، پیوسته استغفار کن زیرا انسان کوتاهى هاى زیادى دارد، و خداوند را بر اینکه تو را توفیق بخشیده شکر کن.
ثم صلوا وسلموا على خير خلق الله محمد بن عبدالله فقد أمركم بالصلاة والسلام على نبيه
جمعه: ۱۴/۱۲/۱۴۲۱هـ ق