توصیف کردن خداوند با صفات وارده در قرآن و سنت
اولین مسئله: که باید در نظر گرفت، توصیف خداوند بدون کم و کاست و یا زیادکردن، و دقیقا بر اساس آنچه خود را بدان وصف فرموده و یا رسولش جدر مورد ایشان بیان داشته است، صورت پذیرد. زیرا هیچکس عالمتر از خداوند سبحانه و تعالی به ذات [بیهمتای خودش] نمیباشد، همانگونه که خداوند تعالی میفرماید: ﴿قُلۡ ءَأَنتُمۡ أَعۡلَمُ أَمِ ٱللَّهُ﴾[البقرة: ۱۴۰]. ترجمه: «آیا شما داناترید یا الله؟».
و بعد از خداوند هیچکس به اندازهی رسول الله ج[به واسطهی وحیای که به وی نازل میشده] به الله آگاهتر نمیباشد، همانگونه که خداوند تعالی میفرماید: ﴿وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ ٣ إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ ٤﴾[النجم: ۳-۴]. ترجمه: و «از هوای نفس سخن نمیگوید * آن نیست، بجز وحیای که بر وی نازل شده است».