کفر اکبر
الله تعالی کسی است که اگر شخصی، چیزی یا کسی را غیر از او برای طلب دعا بخواند، او را کافر و مشرک و ظالم نامیده است.
خداوند میفرماید: ﴿وَمَن يَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ لَا بُرۡهَٰنَ لَهُۥ بِهِۦ فَإِنَّمَا حِسَابُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡكَٰفِرُونَ ١١٧﴾[المؤمنون: ۱۱۷]. ترجمه: «کسی که معبود دیگری، غیر خداوند را برای دعا بخواند برای [ این کار خود] دلیلی نخواهد داشت و حسابش نزد پروردگارش میباشد، همانا او کافران را رستگار نمیکند».
و میفرماید: ﴿قُلۡ إِنَّمَآ أَدۡعُواْ رَبِّي وَلَآ أُشۡرِكُ بِهِۦٓ أَحَدٗا ٢٠﴾[الجن: ۲۰]. ترجمه: «بگو همانا فقط پروردگار خود را برای دعا میخوانم و برای او احدی را شریک قرار نمیدهم».
و میفرماید: ﴿وَلَا تَدۡعُ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَۖ فَإِن فَعَلۡتَ فَإِنَّكَ إِذٗا مِّنَ ٱلظَّٰلِمِينَ ١٠٦﴾[یونس: ۱۰۶]. ترجمه: «کسی به غیر از خداوند را، که نه سودی به تو میرساند و نه ضرری به تو میزند، بدعائی مخوان که در غیر این صورت همانا تو از ستمکاران خواهی شد».
و میفرماید: ﴿إِلَّآ إِبۡلِيسَ كَانَ مِنَ ٱلۡجِنِّ فَفَسَقَ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِ﴾[الکهف: ۵۰]. ترجمه: «بجز ابلیس که از [جنس] جن بود و از امر پروردگارش بیرون شد(فسق ورزید».
این موارد همگی کفر اکبر، شرک اکبر، ظلم اکبر و فسق اکبر میباشند، مسائلی که با ایمان بطور یکجا با هم، جمع نمیشوند.