هیچکس نمی‌تواند کیفیت صفات تعالای الله را درک کند
مسئله‌ی سوم : کوششی برای درک کیفیت صفات صورت نمی‌گیرد.
خداوند می‌فرماید : ﴿وَلَا يُحِيطُونَ بِهِۦ عِلۡمٗا﴾[طه: ۱۱۰]. ترجمه : «با علمشان بر [الله] احاطه نمی‌یابند».
و همچنین: ﴿هَلۡ تَعۡلَمُ لَهُۥ سَمِيّٗا﴾[مریم: ۶۵]. ترجمه: «آیا برای او همانندی می‌شناسی؟».
[مثال:] از صفات تعالایش همانگونه که در مواردی از نص آمده است این می‌باشد که: ﴿ٱلرَّحۡمَٰنُ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ ٱسۡتَوَىٰ ٥﴾[طه: ۵] ترجمه: «بسیار رحمت کننده بر عرش استقرار یافت».
این سخن از این حیث مفید واقع می‌شود که حقیقیتاً قرار گرفتن خداوند بر عرشش به اثبات می‌رسد، و ما معنی این جمله را فهمیده ولی در چگونگی و کیفیت آن، خود را ناآگاه می‌دانیم.