معنای صفت دیدن
کلمهی بصر نیز به معنی درک کردن چیزهای مرئی میباشد. در صحیح مسلم از ابو موسی سآمده است: پیامبرجفرمود: «همانا خداوند نمیخوابد و خوابیدن نیز شایستهی او نمیباشد، مقدار روزی [همه موجودات] را بر حسب حکمتش، کم و زیاد میگرداند و عمل شب قبل از عمل روز و عمل روز قبل از عمل شب به سمت وی بالا میرود، حجاب او نور است و اگر آن را کنار بزیند، انوار وجه او تا انتهای خلقتش که او آن را میبیند به آتش کشیده میشود» [۵].
دیدن حقیقی را توسط خداوند میپذیریم، دیدنی که توسط آن تمامی دیدنیها را درک میفرماید؛ و همچنین خود را از کیفیت این دیدن بیاطلاع میدانیم و همواره [در دین] چیزی را دانسته خود میدانیم که خداوند آن را به ما آموخته باشد که همان: ﴿لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ﴾[الشوری: ۱۱]. ترجمه: «چیزی مانند او نیست و او شنوای بیناست».
این مثالی بود تا روش برخورد در عقیدهی صحیح با اسماء و صفات الله بیان گردد.
[۵] صحیح مسلم نیشابوری (۱۱۱/۱، ۴۶۳)، سنن ابن ماجه (۷۰/۱، ۱۹۵).