اعتقادات صحیح هر مسلمان

رد بر این سخن مشرکین که ملائکه دختران الله می‌باشند

الله این سخن مشرکین که به پندار غلطشان می‌گفتند: ملائکه دختران الله تعالی می‌باشند، را رد می‌فرماید. همانا الله برتر است از آنچه مشرکین به شکلی عظیم و بزرگ به او افترا می‌بندند و در این مورد می‌فرماید: ﴿وَقَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَلَدٗاۗ سُبۡحَٰنَهُۥۚ بَلۡ عِبَادٞ مُّكۡرَمُونَ ٢٦ لَا يَسۡبِقُونَهُۥ بِٱلۡقَوۡلِ وَهُم بِأَمۡرِهِۦ يَعۡمَلُونَ ٢٧ يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يَشۡفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ٱرۡتَضَىٰ وَهُم مِّنۡ خَشۡيَتِهِۦ مُشۡفِقُونَ ٢٨﴾[الانبیاء: ۲۶-۲۸]. ترجمه: «و می‌گویند: [اللهِ] بسیار رحمت کننده فرزندی گرفته است؛ پاک است او؛ بلکه آن‌ها بندگان گرامی هستند * در هیچ سخنی به خداوند پیش دستی نمی‌کنند و ایشان به فرمان وی عمل می‌کنند * می‌داند آنچه را که پیش روی ایشان است و پس پشت آن‌ها، و شفاعت کسی را نمی‌کنند بجز کسی که [الله] از او خشنود شده است و آن‌ها از خشیه [۱۳]الله مضطربانند».

و می‌فرماید: ﴿فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ ١٤٩ أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ ١٥٠ أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ ١٥١ وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ ١٥٢ أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ ١٥٣ مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ ١٥٤ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ١٥٥ أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ ١٥٦ فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ ١٥٧﴾[الصافات: ۱۴۹-۱۵۷]. ترجمه: «از آن‌ها توضیح بخواه: آیا برای پروردگارت دختر است و برای آن‌ها پسر؟ * آیا ملائکه را مونث آفریدیم و آن‌ها شاهد [آن] بودند * آگاه باش که آن‌ها از روی دروغگوئی خود می‌گویند: * الله فرزندی بر گرفته است و به راستی که آن‌ها دروغگویانند * آیا دختران را بر پسران برگزید: شما را چه شده است، چگونه قضاوت می‌کنید؟ * آیا نمی‌اندیشید؟ * یا [اینکه] نزد شما حجتی واضح وجود دارد * پس دلایل خود را بیاورید اگر از راستگویانید».

سپس خداوند از قول ملائکه می‌فرماید:

﴿وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ ١٦٤ وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ ١٦٥ وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ ١٦٦﴾[الصافات: ۱۶۴-۱۶۶]. ترجمه: «و نیست هیچ کدام از ما را مگر [اینکه] برای او جائی است مقرر * و همانا ما خود صف کشیدندگانیم * همانا ما خود تسبیح گویندگانیم».

[۱۳] خشیه به معنای ترس از ابهت و عظمت می‌باشد.(مترجم).