اعتقادات صحیح هر مسلمان

ضد توحید، شرک به خداوند می‌باشد

ضد توحید -والعیاذ بالله- شرک می‌باشد و آن بزرگترین گناه است. خداوند تعالی می‌فرماید: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَغۡفِرُ أَن يُشۡرَكَ بِهِۦ وَيَغۡفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَآءُۚ وَمَن يُشۡرِكۡ بِٱللَّهِ فَقَدِ ٱفۡتَرَىٰٓ إِثۡمًا عَظِيمًا ٤٨﴾[النساء: ۴۸]. ترجمه: «همانا خداوند شرک ورزیدن به خودش را نمی‌آمرزد و پائین‌تر از آن را برای هرکه بخواهد می‌آمرزد و کسی که به خداوند شرک بورزد، همانا افتراء به گناه بزرگی بسته است».

و می‌فرماید: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَغۡفِرُ أَن يُشۡرَكَ بِهِۦ وَيَغۡفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَآءُۚ وَمَن يُشۡرِكۡ بِٱللَّهِ فَقَدۡ ضَلَّ ضَلَٰلَۢا بَعِيدًا ١١٦﴾[النساء: ۱۶۶]. ترجمه: «همانا خداوند شرک ورزیدن به خودش را نمی‌آمرزد و پائین‌تر از آن را برای هرکه بخواهد می‌آمرزد و کسی که به خداوند شرک بورزد، همانا به گمراهی دور [و درازی] گمراه شده است».

و می‌فرماید: ﴿حُنَفَآءَ لِلَّهِ غَيۡرَ مُشۡرِكِينَ بِهِۦۚ وَمَن يُشۡرِكۡ بِٱللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ ٱلسَّمَآءِ فَتَخۡطَفُهُ ٱلطَّيۡرُ أَوۡ تَهۡوِي بِهِ ٱلرِّيحُ فِي مَكَانٖ سَحِيقٖ ٣١﴾[الحج: ۳۱]. ترجمه: «حق‌گرا بودن برای الله بدون شرک ورزیدن به وی، و کسی که به خداوند شرک بورزد، مانند این است که از آسمان فرو افتاده و پرندگان مردارخوار او را بربایند، یا اینکه باد او را در مکانی دور بیاندازد».

و می‌فرماید: ﴿وَإِذۡ قَالَ لُقۡمَٰنُ لِٱبۡنِهِۦ وَهُوَ يَعِظُهُۥ يَٰبُنَيَّ لَا تُشۡرِكۡ بِٱللَّهِۖ إِنَّ ٱلشِّرۡكَ لَظُلۡمٌ عَظِيمٞ ١٣﴾[لقمان: ۱۳]. ترجمه: «[یاد آور] وقتی که لقمان به پسرش پند می‌داد گفت: ای پسرک من! به خداوند شرک نَوَرز، همانا شرک، ظلمی بس بزرگ است».

همچنین خداوند تعالی بیان می‌دارد که شرک همه‌ی اعمال را باطل و فرد شرک ورزنده را از امت اسلام خارج می‌کند، همانگونه که ذات تعالایش می‌فرماید: ﴿وَلَوۡ أَشۡرَكُواْ لَحَبِطَ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ﴾[الانعام: ۸۸]. ترجمه: «اگر شرک بورزند، آنچه را انجام داده‌اند مطمئناً باطل می‌شود».

و نیز می‌فرماید: ﴿وَلَقَدۡ أُوحِيَ إِلَيۡكَ وَإِلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكَ لَئِنۡ أَشۡرَكۡتَ لَيَحۡبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٦٥﴾[الزمر: ۶۵]. ترجمه: «همانا بر تو و بر نفرات قبل از تو وحی کردیم، که اگر شرک بورزی همانا عَمَلت باطل می‌شود و هر آئینه از زیانکاران می‌شوی».

در صحیح مسلم از جابر بن عبدالله سآمده است که پیامبر جفرمود: «کسی که الله را ملاقات کند بدون اینکه ذره‌ای به او شرک نورزیده باشد داخل بهشت می‌شود، و کسی که او را ملاقات کند در حالی که ذره‌ای به وی شرک ورزیده باشد داخل آتش [جهنم] می‌شود» [۶].

در صحیح بخاری(بخارایی) از ابن مسعود ساز پیامبر جآمده است: «هرکس بمیرد و شریکی برای خداوند را به دعا [و طلب چیزی] بخواند وارد آتش [جهنم] می‌شود» [۷].

[۶] صحیح مسلم (۶۶/۱، ۲۸۰). [۷] صحیح بخاری(بخارایی) (۱۶۳۶/۴، ۴۲۲۷).