دليل سوم:

سخن خداوند باریتعالی ﴿وَٱللَّهُ يَدۡعُوٓاْ إِلَىٰ دَارِ ٱلسَّلَٰمِ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ ٢٥ ۞لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞۖ وَلَا يَرۡهَقُ وُجُوهَهُمۡ قَتَرٞوَلَا ذِلَّةٌۚ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ ٢٦﴾[یونس: ۲۵-۲۶] [۱۳]. در اینجا معنی ﴿ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾الحسنی» بهشت است و ﴿زِيَادَةٞ﴾نگریستن به پروردگار كریم می باشد.

و در تفسیر این آیه از پیامبرج، کسی که قرآن بر وی نازل شده است و صحابه بعد از وی قرار دارند، در صحیح مسلم آمده است: از حماد بن سلمه از ثابت بن عبدالرحمن بن ابی لیلی از صهیبسکه گفت: پیامبرجآیه ﴿لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞ﴾را قرائت كرد و فرمود: وقتی اهل بهشت وارد بهشت و اهل جهنم وارد جهنم می‌‌‌شوند منادی‌‌‌ای بانگ می‌‌‌زند: ای اهل بهشت خداوند به شما وعده‌‌‌ای داده بود و می‌‌‌خواهد به وعده‌‌‌ی خود وفا كند، اهل بهشت می‌‌‌گویند: این وعده چیست؟ مگر( این وعده) ازدیاد ثوابهایمان و نورانی شدن چهره هایمان و داخل شدنمان به بهشت و حفظ كردنمان از جهنم نبود!! و حجاب كنار می‌‌‌رود و خداوند را مشاهده می‌‌‌كنند و از [بین تمام] چیزهایی كه به آنها داده خواهد شد، هیچ چیز محبوب تر از نگریستن به خداوند نزد آنها نخواهد بود و آن ﴿زِيَادَةٞ﴾است [۱۴]. و حسن بن عرفه گفته است: مسلم بن سالم بلخی برای ما روایت کرد از نوح بن ابی مریم از ثابت از انس سکه از پیامبر جدر مورد آیه ﴿لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞ﴾پرسیده شد و او در جواب فرمود: برای كسانیكه در دنیا عمل نیک انجام می‌‌‌دهند ﴿ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾خواهد بود می‌‌‌باشد كه آن بهشت است و ﴿زِيَادَةٞ﴾نگریستن به خداوند [۱۵]. و محمد بن جریر گفته است: ابن حمید برای ما روایت کرده از ابراهیم بن مختار از ابن جریج از عطاء: كعب ابن عجرة از پیامبر جدرباره‌‌‌ی كلام خداوند: ﴿لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞ﴾روایت كرد که وی فرمود: ﴿زِيَادَةٞ﴾نگریستن به خداوند رحمان أمی باشد. و عطاء [یکی از راویان حدیث]، همان خراسانی است و عطاء بن ابی رباح نمی‌‌‌باشد.

ابن جریر [با اسنادی که در متن عربی این کتاب نیز به آن اشاره شده] از ابی ابن كعبسروایت می‌‌‌کند: از پیامبر جدرباره (معنای كلمه‌‌‌ی) ﴿زِيَادَةٞ﴾در كلام خداوند: ﴿لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞ﴾سوال شد، و او در جواب فرمود: ﴿ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾بهشت و ﴿زِيَادَةٞ﴾نگریستن به خداوند ﻷاست [۱۶]. و همچنین اسد السنة ‌‍]امام احمد بن حنبل] از ابوموسی س[با اسنادش که در متن عربی به آن اشاره شده]، روایت می‌‌‌کند: او شنید پیامبر جمی‌‌‌فرمود: خداوند منادیی‌‌‌ای را روز قیامت مامور می‌‌‌كند، تا با صدایی كه اولین تا آخرین نفر اهل بهشت آنرا می‌‌‌شنوند، ندا دهد: ای اهل بهشت خداوند به شما وعده‌‌‌ی ﴿ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾«داده بود و الحسنی بهشت است و ﴿زِيَادَةٞ﴾نگریستن به خداوند ﻷ [۱۷]. و در حدیثی دیگر كه ابن وهب [با اسنادش] از ابوموسی سروایت كرده: از پیامبر جآمده است: خداوند ﻷدر روز قیامت به منادیی‌‌‌ای امر می‌‌‌كند، تا با صدایی كه از اولین تا آخرین نفر اهل بهشت آنرا می‌‌‌شنوند، ندا سر دهد، كه همانا خداوند ﻷبه شما وعده‌‌‌ی ﴿ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾و ﴿زِيَادَةٞ﴾را داده بود، كه ﴿ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾بهشت است و ﴿زِيَادَةٞ﴾نگریستن به [خداوند] رحمان [۱۸].

[۱۳] «الله (انسان را به بهشت یعنی) به سرای امن ، امان ، آرامش ، اطمینان دعوت می‌‌‌كند، و هر كس را بخواهد به راه راست (كه منتهی به این مركز امن ، امن ، آرامش و اطمینان می‌‌‌گردد) هدایت می‌‌‌نماید * كسانی كه كارهای نیكو انجام می‌‌‌دهند، منزلت نیكو (= الحسنی) از آن ایشان است و افزون (= زیادة) دارند. و غبار غم و اندوه بر پیشانی ایشان نمی‌‌‌نشیند و خواری و رسوایی نمی‌‌‌بینند. آنان اهل بهشتند و در آن جاودانه می‌‌‌مانند». [۱۴] صحیح مسلم: (۱۸۱). [۱۵] طبرانی در المعجم الكبیر: (۸/۴۷). [۱۶] سیوطی در الدر المنثور: (۳/۳۰۵)، ابن الجوزی در زاد المسیر: (۴/۲۴). [۱۷] الدارقطنی در الرؤیة: (۴۳). [۱۸] الدارقطنی در الرؤیة: (۴۳).