آنچه كه از صحابه در مورد اين آيه آمده است:

ابن جریر [با اسنادش] روایت می‌‌‌کند: ابوبكر صدیقسدرباره‌‌‌ی آیه ﴿لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞ﴾گفت: نگریستن به خداوند كریم می‌‌‌باشد [۱۹]. و [با همان اسناد] روایت شده است: حذیفه سگفت: ﴿لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞ﴾نگریستن به پروردگارشان تبارک و تعالی می-باشد [۲۰]. و علی بن عیسی از شبابه از أبوبکر هذلی که از أبا تمیمه هجیمی شنیده بود که ابوموسی سگفت: وقتی روز قیامت فرا می-رسد خداوند برای اهل بهشت منادیی‌‌‌ای مبعوث می‌‌‌كند كه ندا می‌دهد: آیا خداوند به وعده‌‌‌ای كه به شما داده بود وفا كرد؟ به چیزهای كه خداوند از روی كرامت برای آنها فراهم كرده است می‌‌‌نگرند و می گویند: بله، و [منادی] می‌‌‌گوید: ﴿لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞ﴾مشاهده‌‌‌ی [خداوند] رحمان ﻷاست [۲۱]. و عبد الله بن مبارک از ابی‌‌‌بکر هذلی: که أبوتمیمه به او خبر داده بود که ابوموسی أشعری س، وقتی در مسجد جامع بصره خطبه می‌‌‌خواند، گفت: خداوند روز قیامت، مَلَكی را برای اهل بهشت مامور می‌‌‌كند، او می‌‌‌گوید: ای اهل بهشت آیا خداوند به وعده‌‌‌ای كه به شما داده بود وفا كرد در حالیكه به سنگهای گران قیمت و چیزهای حلال و نهرها و همسران پاكیزه می‌‌‌نگرند ، می‌‌‌گویند: بله، خداوند به وعده‌‌‌ای كه به ما داده بود وفا كرد، سپس ملَک می‌‌‌گوید: آیا خداوند به وعده‌‌‌ای كه به شما داده بود وفا كرد، تا سه بار [این سخن را تكرار می كند]،‌ آنها از چیزهایی كه به آنها وعده داده شده بود چیزی كم نمی‌‌‌یابند و می‌‌‌گویند: بله، و ملَک می‌‌‌گوید: [هنوز] چیزی برای شما باقی است و خداوند تعالی می فرماید: ﴿لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞ﴾، آگاه باشید كه ﴿ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾بهشت است و ﴿زِيَادَةٞ﴾نگریستن به خداوند بلند مرتبه [۲۲].

و در تفسیر اسباط ابن نصر [با اسنادش] از ابن مسعودسدر مورد آیه‌‌‌ی ﴿لِّلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ ٱلۡحُسۡنَىٰ وَزِيَادَةٞۖ وَلَا يَرۡهَقُ وُجُوهَهُمۡ قَتَرٞوَلَا ذِلَّةٌ...﴾[یونس: ۲۶] [۲۳]. آمده است: ﴿ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾بهشت است و ﴿زِيَادَةٞ﴾نگریستن به پروردگار بلند مرتبه و «قَتَرٌ» سیاهی است.و همچنین عبدالرحمن ابن ابی لیلی و عامر بن سعد و اسماعیل ابن عبدالرحمن السُدی و ضحّاک بن مَزَاحم و عبد الرحمن بن سابط و ابواسحاق سبیعی و قتاده و سعید بن مسیب و حسن بصری و عكمره مولی بن عباس و مجاهد بن جبر گفته‌اند: ﴿ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾بهشت و ﴿زِيَادَةٞ﴾نگریستن به خداوند تعالی می‌باشد. و تمامی سلف، بدون استثنا درباره‌‌‌‌‌‌ی آیه‌‌‌ی: ﴿وَلَا يَرۡهَقُ وُجُوهَهُمۡ قَتَرٞوَلَا ذِلَّةٌ﴾[یونس: ۲۶] [۲۴]. گفته‌‌‌اند: این امر بعد از نگریستن به الله تعالی می‌باشد، و احادیثی که در این زمینه می-باشد صحیح می‌‌‌باشند. خداوند ﴿زِيَادَةٞ﴾را چیزی اضافه بر بهشت معرفی می-فرماید و این خود دلیلی است براینكه چیزی ورای بهشت و اضافه شده بر آن است؛ و کسانی که ﴿زِيَادَةٞ﴾را مغفرت و رضایتمندی تفسیر کرده‌‌‌اند، [باید گفت:] آن دو نیز از مسلتزمات رؤیت پروردگار تبارک و تعالی می‌‌‌باشند.

[۱۹] الدارقطنی در الرؤیة: (۲۰۱). [۲۰] الدارقطنی در الرؤیة: (۲۰۲). [۲۱] الدارقطنی در الرؤیة: (۴۴). [۲۲] الدارقطنی در الرؤیة: (۴۶). [۲۳] «كسانی كه كارهای نیكو انجام می‌‌‌دهند، منزلت نیكو (= الحسنی) از آن ایشان است و افزون (= زیادة) دارند. و غبار غم و اندوه بر پیشانی ایشان نمی‌‌‌نشیند و خواری و رسوایی نمی‌‌‌بینند...». [۲۴] «و غبار غم و اندوه بر پیشانی ایشان نمی‌‌‌نشیند و خواری و رسوایی نمی‌‌‌بینند».