فصل:

دلایل كافی از قرآن و احادیث متواتر و اجماع صحابه و امامان اسلام و محدثان و كسانی كه اسلام در قلب آنها به خوبی نفوذ پیدا كرده، و ایمان در دلهای آنها جای گرفته بود، آوردیم بخصوص سخن رسول الله جكه خداوند در روز قیامت با چشم دیده می شود همانگونه كه ماه در شب چهارده و خورشید در روشنایی روز دیده می شوند؛ بنابراین بعد از این‌‌‌كه خدا و رسولش به ما این حقیقت را خبر دادند، شایسته نیست تا بگوئیم: خداوند در بالا و پائین و جلو و پشتمان است، همانگونه كه بچه ستاره‌‌‌پرستان و فیلسوفان و آتش‌‌‌پرستان و فرعونیان اینچنین می‌‌‌گفتند و [بدین ترتیب] حكم شرع و قرآن را باطل كنیم. و آن کسی که اینگونه احادیث را بیان داشته همان کسی است که قرآن توسط وی به بشر رسیده، و کسی که آنها را رسانده همان کسی است که دین را رسانده است، شایسته نیست كه كلام خداوند و رسولش را پست گرفته، بطوریکه به قسمتی از آن ایمان بیاوریم و به قسمتی دیگر كفر بورزیم؛ و در قلب بنده‌‌‌ی مخلص خداوند بعد از آگاه شدن از این آیات و احادیث و فهم معنای آنها انكاری وجود نخواهد داشت و محمد جرا تا ابد رسول الله خواهند دانست.

﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي هَدَىٰنَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهۡتَدِيَ لَوۡلَآ أَنۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُۖ لَقَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُ رَبِّنَا بِٱلۡحَقِّ﴾

در عقیده‌‌‌ی رؤیت را به دو دسته تقسم می-كند:

دسته‌‌‌ی اول: كسانیكه می‌‌‌پندارند خداوند در دنیا دیده میشود.

و دوم: كسانیكه می‌‌‌پندارند خداوند در آخرت دیده نمی‌‌‌شود و با بندگانش تكلم نمی‌‌‌كند و با توجه به آنچه، از خدا و فرستاده‌‌‌اش و اجماع صحابه و ائمه به ما رسیده است، هر دو عقیده باطل است.