فصل:

حدیث سلمان فارسی س، او گفت: [عده‌‌‌ای روز قیامت] نزد پیامبر جمی‌‌‌روند و می‌‌‌گویند: ای پیام آور خدا! همانا خداوند با تو آغاز كرد و با تو ختم كرد و تو را آمرزید، برخیز و ما‌‌‌ را نزد پروردگارت شفاعت كن، و او می‌‌‌فرماید: البته، من همنشین شما هستم و (از بین جمع) خارج می‌‌‌شود و انسانها را جمع می‌‌‌كند تا به درب بهشت می‌‌‌رسند و حلقه‌‌‌ی درب را می‌‌‌گیرد و آنرا می-كوبد، گفته می‌‌‌شود: كیست؟ گفته می‌‌‌شود: محمد، گفت: (درب) برای او باز می‌‌‌شود و می‌‌‌رود و جلوی خداوند می‌‌‌ایستد و در [حالت] سجده [از وی] اجازه می‌‌‌خواهد، و به او اجازه [شفاعت] داده می‌‌‌شود [۹۴].

[۹۴] الهیثمی در مجمع الزوائد: (۱۰/۳۷۲)، و طبعة الدار آن (۱۸۵۰۳)، و طبرانی در المعجم الكبیر: (۶/۳۰۴)، و ابن حجر در فتح الباری: (۱۱/۴۳۶)، و ابن حجر در المطالب العالیة: (۴۶۴۸)، و ابن ابی شیبة در المصنف: (۱۱/۴۴۹).