فصل:
اما حدیث فضاله ابن عبید كه می‌‌‌گفت: خداوندا! رضای تو را بعد از قضا [و قدری كه برا من مقدر می‌‌‌فرمایی] می‌‌‌خواهم و [همچنین] راحتی زندگی بعد از مرگ و لذت نگریستن به وجهت و شوق دیدارت، در حالیكه سختی و فتنه‌‌‌ی گمراه كننده‌ای [در آنها وجود] نداشته باشد [۱۰۳].
[۱۰۳] طبرانی در المعجم الكبیر: (۱۸/۳۱۹)، و الزبیدی در اتحاف السادة المتقین: (۵/۷۶) و (۹/۶۰۴)، و العراقی در المغنی عم حمل الاسفار: (۱/۳۲۱) و (۴/۳۱۵).