۳- دعوت به سوی تقوا
چون تقوا جامع تمام نیکی‌ها و منشأ تمام خیرات و صلاح فرد و جامعه است، پس بهترین توشۀ انسان، تقواست. خداوند متعال می‌فرماید:
﴿وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيۡرَ ٱلزَّادِ ٱلتَّقۡوَىٰ﴾ [البقرة: ۱۹۷].
«برای خودتان توشه برگیرید که در حقیقت بهترین توشه پرهیزگاری است».
لباس تقوا بهترین آلایشی است که در شخص آشکار می‌شود. خداوند می‌فرماید:
﴿وَلِبَاسُ ٱلتَّقۡوَىٰ ذَٰلِكَ خَيۡرٞ﴾ [الأعراف: ۲۶].
«لباس تقوا و ترس از خدا بهترین لباس است».
اهل تقوا از جهت شأن و منزلت به خدا نزدیک و محترمند. خداوند می‌فرماید:
﴿إِنَّ أَكۡرَمَكُمۡ عِندَ ٱللَّهِ أَتۡقَىٰكُمۡ﴾ [الحجرات: ۱۳].
«در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست».
این وصفی است که خداوند برای خواص و دوستان خود اختیار کرده است که آنان از نظر خیرات و برکات برتری دارند و بیشتر مورد محبت الهی قرار می‌گیرند.
﴿وَلَوۡ أَنَّ أَهۡلَ ٱلۡقُرَىٰٓ ءَامَنُواْ وَٱتَّقَوۡاْ لَفَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَرَكَٰتٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ﴾ [الأعراف: ۹۶].
«و اگر مردم شهرها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند، قطعاً برکاتی از آسمان و زمین برایشان می‌گشودیم».
پاکان کسانی هستند که از فیض الهی برخوردارند، حق را درک کرده‌اند و راه صواب را دریافته‌اند و حق را از باطل تشخیص و جدا کرده‌اند و آنچه که عمل خیر است انجام داده‌اند و کردار بد را ترک نموده‌اند. خداوند می‌فرماید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَتَّقُواْ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّكُمۡ فُرۡقَانٗا وَيُكَفِّرۡ عَنكُمۡ سَئَِّاتِكُمۡ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡۗ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ ٢٩﴾ [الأنفال: ۲۹].
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر از خدا پروا دارید، برای شما نیروی تشخیص حق از باطل قرار می‌دهد و گناهانتان را از شما می‌زداید و شما را می‌آمرزد و خدا دارای بخشش است».
پس با این وصف، راهی برای نفوذ شیطان در قلب ایشان نیست و دچار آشفتگی و سرگردانی نمی‌شوند و در شک و تردید نمی‌مانند. و اگر به چیزی از این مصایب گرفتار شوند بلافاصله نور حق و یقین آن را متفرق می‌سازد، خداوند می‌فرماید: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ إِذَا مَسَّهُمۡ طَٰٓئِفٞ مِّنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبۡصِرُونَ ٢٠١﴾ [الأعراف: ۲۰۱].
«در حقیقت کسانی که از خدا پروا دارند چون وسوسه‌ای از جانب شیطان بدیشان رسد، خدا را به یاد آورند و به ناگاه بینا شوند».
آنان اولیاء الله و دوستان خدایند و با حفاظت الهی محفوظ هستند و به عافیت خدای زنده‌اند و از ناگواری‌ها مصون می‌باشند و از غم و غصه زمان گذشته و از گرفتاری‌های آینده در اَمانند. خداوند متعال می‌فرماید: ﴿أَلَآ إِنَّ أَوۡلِيَآءَ ٱللَّهِ لَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ ٦٢ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ ٦٣ لَهُمُ ٱلۡبُشۡرَىٰ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِۚ لَا تَبۡدِيلَ لِكَلِمَٰتِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ ٦٤﴾ [یس: ۶۲-۶۴].
«آگاه باشید که بر دوستان خدا بیمی نیست و نه آنان اندوهگین می‌شوند، زیرا که ایمان آورده و پرهیزگاری ورزیده‌اند، در زندگی دنیا و آخرت مژده برای آنان است، وعده‌های خدا را تبدیلی نیست، این همان کامیابی بزرگ است».
و آنان همیشه مورد نظر الهی قرار دارند.
﴿إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَواْ وَّٱلَّذِينَ هُم مُّحۡسِنُونَ ١٢٨﴾ [النحل: ۱۲۸].
«در حقیقت خدا با کسانی است که پروا داشته‌اند و با کسانی است که آن‌ها نیکوکارانند».
﴿وَمَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مَخۡرَجٗا ٢ وَيَرۡزُقۡهُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَحۡتَسِبُ﴾ [الطلاق: ۲-۳].
«هرکس هم از خدا بترسد و پرهیزگاری کند، خدا راه نجات را برای او فراهم می‌کند و او از جایی که تصورش نمی‌کند روزی می‌رساند».
﴿وَمَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مِنۡ أَمۡرِهِۦ يُسۡرٗا ٤﴾ [الطلاق: ۴].
«و هرکس از خدا پروا کند، برای او در کارش تسهیلی فراهم سازد».