۲۳- محدث بزرگوار ابو النضر محمد بن مسعود بن عیاش سلمی سمرقندی
معروف به عیاشی، مؤلف تفسیر عیاشی.
شیخ طوسی میگوید:
محمد بن مسعود بن محمد بن عیاش سمرقندی، ابو النضر، بیشترین اهل مشرق در زمان خودش از نظر علم، و فضل و ادب و فهم، بیش از دویست کتاب تالیف نموده است [۴۲۳].
و مجلسی میگوید:
محمد بن مسعود بن محمد بن عیاش سلمی سمرقندی ابوالنضر معروف به عیاشی، از نور چشمان این طائفه و رئیسشان و بزرگشان، جلیل القدر، عظیم الشان واسع الروایة، ناقد رجال، یاران ما وی را در کتب تراجم ذکر نمودهاند و در ستودن و ثناء بر وی مبالغه نمودهاند [۴۲۴].
و محمد حسین طباطبایی در مقدمه تفسیر عیاشی میگوید:
از بهتری تفسیری که به ارث بردهام، تفسیر منسوب به شیخ ما عیاشی (رح) میباشد و آن کتابی است قیم که امروز برای خوانندگان گرامی تقدیم میکنیم، و در حقیقت آن بهترین کتابی است که در این زمینه در قدیم تألیف شده است، و موثقترین کتاب تفسیر بالماثوری است که از مشایخ قدما به ارث بردهایم، و اما کتاب از سال (۱۰۰۰) هزار تا به امروز، که نزدیک یازده قرن است، علما آن را پذیرفتهاند، و کسی درباره آن عیبی ذکر نکرده است [۴۲۵].
و نجاشی درباره وی گفته است:
ثقه، صدوق، چشمهای از چشمههای این طائفه میباشد [۴۲۶].
[۴۲۳] رجال طوسی ص، ۴۹۷. [۴۲۴] مقدمه بحار الانوار ص، ۱۳۰، و رجال علامه حلی ص، ۱۴۵. [۴۲۵] مقدمه تفسير عياشي، بقلم محمد حسين طباطبائي ۱ / ۴. [۴۲۶] رجال نجاشي ۲ / ۲۴۷، دار الأضواء، بيروت.