حکم زخم چشم زدن
حکم زخم‌چشم زدن (چشم‌زخم) چیست؟
پیامبر جفرمود: «العين حق» [۳۹۰].
«چشم‌زخم حقیقت، و وجود دارد».
و نیز هنگامی که کنیزی را دید که ناراحتی در چهره‌اش هویدا بود، فرمود:
«استرقوا لها فإن بها النظرة» [۳۹۱].
«بر این کنیز رقیه‌ای بخوانید، چون که چشم‌زخمی در او به کار رفته است».
عایشهلمی‌فرماید: «أمرني النبي جأو أمر النبي جأن يسترقي من العين» [۳۹۲].
«پیامبر جمرا امر کرد که برای دفع بلای چشم، رقیه بخوانم».
احادیث دیگری در این زمینه وجود دارد که زخم چشم جز بإذن خداوند اثر نمی‌کند.
بسیاری از علمای سلف [۳۹۳]آیه زیر را به چشم زخم معنی نموده‌اند:
﴿وَإِن يَكَادُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَيُزۡلِقُونَكَ بِأَبۡصَٰرِهِمۡ لَمَّا سَمِعُواْ ٱلذِّكۡرَ﴾[القلم: ۵۱].
«آنان که کافر شدند چون قرآن را شنیدند چیزى نمانده بود که تو را چشم بزنند».
[۳۹۰] (متفق علیه) بخاری ۷/۲۴- مسلم ۷/۱۳- ابوداود ۴/۹ رقم ۳۸۷۹- ترمذی ۴/۳۹۷ رقم ۲۰۶۱- مالک ۳/۱۱۸-۱۲۰- احمد۱/۲۷۴ و ۲/۲۲۲ و ۱/۲۸۹ و ۴/۶۷ و ۵/۷۰. [۳۹۱] بخاری ۷/۲۳- مسلم ۷/۱۷-۱۸- مختار الصحاح ص ۳۰۱. [۳۹۲] بخاری ۷/۲۳- مسلم ۷/۱۷-۱۸- ابن ماجه ۲/۱۱۶۱ رقم ۳۵۱۲- احمد۶/۷۲ و ۱۳۸ و ۴۳۸. [۳۹۳] از جمله: ابن عباس و مجاهد و غیره. ابن کثیر ۴/۴۰۹.