صراط مستقیمی که خداوند به پیمودن آن امر نموده است
راه راستی که خداوند به سیر و سلوک در آن امر نموده و از پیروی از غیر آن نهی کرده است، کدام است؟
این راه راست همان دین اسلام است که خداوند پیامبرانش را با آن فرستاده و کتابهایش را بدان نازل نموده است و غیر آن را از کسی قبول نمیکند. و جز کسی که بر آن راه باشد، نجاتیابندهای وجود ندارد و کسی که از غیر آن اطاعت کند، از راه راست دور گشته است.
خداوند میفرماید:
﴿وَأَنَّ هَٰذَا صِرَٰطِي مُسۡتَقِيمٗا فَٱتَّبِعُوهُۖ وَلَا تَتَّبِعُواْ ٱلسُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمۡ عَن سَبِيلِهِۦ﴾[الأنعام: ۱۵۳].
«و [بدانید] این است راه راست من پس از آن پیروى کنید و از راهها[ى دیگر] که شما را از راه وى پراکنده مىسازد پیروى مکنید».
پیامبر جدر تفسیر این آیه خطی رسم کرد، سپس فرمود: «هذا سبيل الله مستقيماً، وخطّ خطوطاً عن يمينه وشماله، ثم قال: هذه السبل ليس منها سبيل إلا عليه شيطان يدعو إليه».
«این راه راستِ الهی است و خطوطی را در سمت چپ و راست آن رسم نمود، سپس فرمود بر سر هر کدام از این راهها شیطانی قرار دارد که مردم را به سیر در آن راه دعوت میکند».
سپس این آیه را تلاوت کرد:
﴿وَأَنَّ هَٰذَا صِرَٰطِي مُسۡتَقِيمٗا فَٱتَّبِعُوهُۖ وَلَا تَتَّبِعُواْ ٱلسُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمۡ عَن سَبِيلِهِۦۚ﴾[الأنعام: ۱۵۳].
و فرمود: «ضرب الله مثلاً صراطاً مستقيماً وعلی جنبتي الصراط سوران فيهما أبواب مفتحة وعلی الأبواب ستور مرخاة وعلی باب الصراط داع يقول: يا أيها الناس ادخلوا الصراط المستقيم جميعاً ولا تفرقوا، وداع يدعو من فوق الصراط فإذا أراد الإنسان أن يفتح شيئاً من تلك الأبواب قال ويحك لا تفتحه فإنك إن تفتحه تلجه، فالصراط الإسلام، والسوران حدود الله، والأبواب المفتحة محارم الله، وذلك الداعي علی رأس الصراط كتاب الله، والداعي من فوق الصراط واعظ الله في قلب كل مسلم» [۵۲۴].
و فرمودند: «خداوند راه راستی را مثال زده است که در دو طرف آن دو دیوار وجود دارد و بر هر کدام از آنها درهایی گماشته و بر هر دری پارچهای آراسته گشته است. در اول راه دعوتکنندهایست که جار میدهد: ای مردم همگی وارد این راه شوید و متفرق نگردید و از بالای راه نیز کس دیگری وجود دارد که هرگاه که انسان بخواهد آن درها را باز کند، فریاد برمیآورد: وای بر تو آن در را باز نکن که اگر آن را باز نمایی به درون آن میافتی. همانا راه مستقیم همان اسلام است و دیوارها حدود الهی، درها محارم خداوند و داعیای که در اول راه قرار دارد قرآن و داعیای که از بالای صراط مردم را راهنمایی میکند، موعظهگر خداوند در دل هر انسان مسلمان است».
***
چگونه میتوان از انحراف از این راه سالم ماند؟
جز با تمسک به کتاب و سنت و سیر بر منهج آنها و دوری از حد و حدود مشخص شده در آنها نمیتوان به این منظور رسید. و با تمسک به این وسیله میتوان به دو هدف مهم اخلاص برای خداوند و متابعت از پیامبر اسلام جاست، رسید که خداوند میفرماید:
﴿وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ فَأُوْلَٰٓئِكَ مَعَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلنَّبِيِّۧنَ وَٱلصِّدِّيقِينَ وَٱلشُّهَدَآءِ وَٱلصَّٰلِحِينَۚ وَحَسُنَ أُوْلَٰٓئِكَ رَفِيقٗا ٦٩﴾[النساء: ۶۹].
«و کسانى که از خدا و پیامبر اطاعت کنند در زمرهی کسانى خواهند بود که خدا ایشان را گرامى داشته [یعنى] با پیامبران و راستان و شهیدان و شایستگانند و آنان چه نیکو همدمانند».
منعمان که در این آیه به آنها اشاره شدهاست، کسانی هستند که در سوره فاتحه خداوند صراط مستقیم را به راه آنها توصیف میکند:
﴿ٱهۡدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ ٦ صِرَٰطَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمۡتَ عَلَيۡهِمۡ غَيۡرِ ٱلۡمَغۡضُوبِ عَلَيۡهِمۡ وَلَا ٱلضَّآلِّينَ ٧﴾[الفاتحة: ۶- ۷].
«ما را به راه راست هدایت فرما. راه آنان که گرامىشان داشتهاى نه [راه] مغضوبان و نه [راه] گمراهان».
هیچ نعمتی برتر از هدایت بر سر راه راست و دوری از راههای گمراهکننده نیست. زیرا که پیامبر جامتش را بر این راه ترک کرده است.
همانگونه که میفرماید: «تركتكم علی المحجة البيضاء ليلها كنهارها لا يزيغ عنها إلا هالك» [۵۲۵].
«شما را به راهی راست که شبش مانند روز روشن است، به جا میگذارم و هیچکس از آن دور نمیشود، مگر اینکه به هلاکت میرود».
[۵۲۴] (حسن لذاته) احمد ۴/۱۸۲-۱۸۳- حاکم آن را بر شرط مسلم صحیح میداند. ذهبی نیز با او موافقت نموده است ۱/۷۳. [۵۲۵] تخریج آن گذشت.