نفی ذریه‌ی حسن س[۱۲۳]
یکی دیگر از عقاید اهل تشیع این است که حسن بن علی بعد از خود فرزندی را به جا نگذاشته و نسل او منقرض گشته و کسی نمانده است. این باور، در میانشان شیوع پیدا کرده و بر آن اتفاق نظر دارند و نیازی به اثبات آن نیست. بعضی از آنان معتقدند که خیره سری و لجاجت با این امامان، آنان را درمانده و بدبخت میگرداند. و مدام این ادعا را دارند تا اینکه امامت را در فرزندان حسین منحصر گردانند [۱۲۴]. و در میان فرزندان حسین فقط در دوازده تن، امامت را منحصر گردانند و امامت داعیانِ خاندان حضرت حسن با وجود فضایل و بزرگی‌شان و جامع بودن شروط امامت و بیعت مردم با آنان و صحت نسبتشان به حضرت حسن و فراوانی علمشان به گونه‌ای که همه‌شان به درجه اجتهاد مطلق رسیده‌اند، را باطل میدانند. پس خدا ایشان را بکُشد! چگونه از حق برگردانده میشوند و منحرف میگردند؟!.
نگاه کن به این دشمنان آل بیت پیامبر جو اذیت کنندگان رسول الله جو حضرت فاطمه که نسبت کسانی را به حضرت حسن س انکار میکنند که به طور قطع ثابت شده که ذریه‌ی ایشان هستند. ثابت بودن نسبت ذریه‌ی امام حسن، امری متواتر [۱۲۵]و قطعی است که بر هیچ انسان آگاهی پوشیده نیست. و پیامبر جطعن و عیب گرفتن در نسب‌ها را از اعمال جاهلی به حساب آورده‌اند [۱۲۶]. روایتی هست که نشان می‌دهد مهدی از ذریه‌ی حسن س میباشد، همچنان که ابوداود و دیگران آن را روایت کرده‌اند [۱۲٧].
[۱۲۳] شیخ /در این جا عقیده‌ی روافض مبنی بر نفی ذریه‌ی حسن س را ذکر کرده؛ زیرا شیعیان –که خداوند هلاکشان گرداند- از حسن بن علی به دلیل اینکه او از خلافت به نفع امیرمعاویه س تنازل کرده و خون مسلمانان را محفوظ داشته نفرت دارند. اما در حقیقت حسن س با این کار خود فرموده‌ی رسول الله جرا: «این فرزندم سید است، و شاید که خداوند به وسیله‌ی او بین دو گروه از مسلمانان صلح آورد» را استجابت کرد. حدیث مذکور را امام بخاری /در صحیح خود، حدیث شماره: (۳٧۴۶) آورده، چنانکه حافظ ابن کثیر /آن را در کتاب البدایة والنهایة (۸/ ۱۶) نقل کرده است. [۱۲۴] به دلیل اینکه ائمه‌ی که دارند از نسل حسین بن علی س است؛ از حسین بن علی تا مهدی مزعوم محمدبن حسن عسکری که در حقیقت داستان او خرافاتی بیش نیست. [۱۲۵] برای تفصیل بیشتر به کتاب «ریاض الجنة» (ص۶۴) اثر شیخ ما امام وادعی /مراجعه فرمائید که از علامه‌ی یمن محمدبن اسماعیل امیر صنعانی در کتابش: «المسائل الثمان» نقل کرده، او گفته‌ی مصنف را در کتابش مبنی بر اینکه ذریه‌ی امام حسن س تا اکنون موجود است را مورد تائید قرار می‌دهد، نگا: سِیَر أعلام النبلاء ۳/ ۲٧٩. [۱۲۶] شیخ به حدیثی اشاره دارد که امام مسلم آن را به شماره‌ی: (٩۳۴) از ابومالک اشعری س آورده که رسول الله جفرمودند: «چهار چیز در امت من از امر جاهلیت است که آن را ترک نمی‌کنند: افتخار کردن به حسب و جایگاه، و طعنه زدن در نسب، و طلب باران از ستاره‌ها و نوحه‌گری بر مرده‌ها». [۱۲٧] این روایت نزد ابوداود، حدیث شماره: (۴۲٩۰) از طریق ابواسحاق سبیعی از علی بن ابوطالب آمده است، و منذری در عون المعبود گفته: این روایتی منقطع است، ابواسحاق سبیعی علی س را صرف به یک نظر دیده است. علامه آلبانی نیز این روایت را در «المشکاة» (۵۴۶۲) ضعیف دانسته. فائده: حافظ ابن قیّم /در کتاب المنار المنیف، ص۱۱۸ ط دارالعاصمه گفته: و در این که مهدی از فرزندان حسن است سرّی نازک وجود دارد، و آن اینکه حسن خلافت را برای رضای الله ترک کرد و در بدست آوردن آن خیلی تلاش به کار نبرد، پس خداوند نیز از ذریه‌ی او کسی را می‌آورد که سرپرست خلافت حق و عدالت گردد، و این سنت الهی است که اگر کسی چیزی را صرف برای رضای الله ترک کند، خداوند برای او –یا برای ذریه‌اش- بهتر از آن را عطا می‌کند. و این برخلاف حسین است که برای بدست آوردن خلافت تلاشها نمود و جنگ کرد، و آن را به دست آورده نتوانست، والله أعلم.