موضوع رجعت [۱۳۳]

محمد بن بابویه قمی [۱۳۴]‎در کتاب «عقائد» خود در مبحث ایمان به رجعت می‎گوید: «ائمه می‎گویند: هر کس به رجعت و بازگشت ما ایمان نداشته باشد، از ما نیست. همه علمای امامیه چنین عقیده‌ای دارند.آنان می‎گویند: همانا پیامبر جو علی س و دوازده امام در آخر زمان زنده می‎شوند و پس از ظهور مهدی و کشته شدن دجال به دست او، گرد هم می‎آیند و خلفای سه گانه (ابوبکر، عمر و عثمان) و قاتلان ائمه زنده می‎شوند، آنگاه پیامبر جخلفای سه گانه را به عنوان حدّ می‎کشد و قاتلان ائمه را قصاص می‎کند. و آنان، ظالمان را به دار می‎آویزند و ابتدا ابوبکر و عمر را به درختی می‎آویزند. یکی می‎گوید: آن درخت،‌‌ تر ‌است و پس از به دار آویختن ابوبکر و عمر بر آن، خشک می‎شود و به سبب آن افراد زیادی از اهل حق گمراه می‎شوند. و یکی دیگر می‎گوید: آن درخت، خشک است و پس از به دار آویختن ابوبکر و عمر بر آن، سبز می‎شود و به سبب آن تعداد زیادی از مُحبّان آنان هدایت می‎یابند. گفته شده که امامیه در کتاب‌های خود ذکر کرده‌اند که آن درخت، درخت خرماست و آن قدر دراز است که همه مردم در سراسر زمین آن را می‎بینند. و اینکه دنیا بعد از آن تا پنجاه سال می‎ماند و بعضی گفته‌اند تا صد و بیست هزار سال می‎ماند؛ برای هر یک از دوازده امام، هزار سال هست. و بعضی از آنان گفته‌اند به جز مهدی، که برای او هشتاد هزار سال هست. سپس آدم، سپس ادریس، پس از او نوح، سپس بقیه‌ی پیامبران بر می‎گردند تا اینکه به مهدی منتهی می‎شود. و معتقدند که آن گاه دنیا فانی نیست و آخرت نمی‎آید.

ای انسان مؤمن! نگاه کن به سبک‌عقلیِ این گمراهان که چیزی را می‎سازند که عقل و نقل آن را رد می‎کنند. چنین اعتقادی مستلزم تکذیب آیات و احادیثی است که به طور قطع ثابت شده‌اند و بیان می‎دارند که مردگان به دنیا بر نمی‎گردند. جدال با این الاغ‌ها وقت را ضایع می‎گرداند. اگر اینان عقل می‎داشتند چیزی را نمی‎گفتند که مورد مسخره بچه‌ها قرار گیرد و گوش ایمانداران و اهل یقین، شنیدن آن را ناخوش دارد. اما خداوند عقلشان را گرفته و آنان را در روز قیامت جهت بازستانی حق دوستان خود، خوار می‎کند. آن هم به خاطر شقاوت و بدبختی‌ای است که به سبب اعمال و موضع گیری‌های ناشایست خود، دامنگیرشان می‎شود.

[۱۳۳] آن اینکه: آنها اعتقاد دارند که ائمه‌ی‌شان ‌پس از مرگ به دنیا بر می‌گردند، علامه احسان الهی ظهیر شهید /در کتابش: «السنة والشیعة» (ص۵۵) نگاشته: از عقائد فاسد شیعه عقیده‌ی رجعت است، تمام شیعیان این عقیده را دارند، هر که کتابهای‌شان ‌را بخواند و به مذهب آنان اطلاع داشته باشد این عقیده‌ی آنان را می‌داند، و آنها عقیده دارند که تمام ائمه‌ی‌شان ‌از علی بن ابی‌طالب تا ابن حسن عسکری مزعوم بعد از مرگ خود دوباره بر می‌گردند. [۱۳۴] او محمدبن علی بن حسین قمی ابوجعفر مشهور به صدوق و به ابن بابویه از بزرگان شیعه است که تصنیفاتی در مذهب تشیع دارد، ابن ندیم در الفهرست، و نجاشی در «الرجال» ج۲ ص۳۱۱ ترجمه‌ی او را آورده‌اند. و این عقیده‌ی فاسد شیعه را در کتابهای آنان از جمله: أوائل المقالات، تألیف مفید، صفحه‌ی: ۱۵، و کتاب: «الإیقاظ من الهجعه بالبرهان علی الرجعه» اثر حرّ عاملی، صفحه‌ی: ۲٩، و کتاب: «الغیبة» اثر نعمانی، صفحه‌ی: ۱۲۳، و کتاب: «مَن لایحضره الفقیه» تألیف ابن بابویه قمی (ج۲ ص۱۲۸) و کتاب الوسائل، حرّ عاملی و تفسیر صافی (۱/ ۳۴٧) می‌توان مشاهده کرد. به نقل از کتاب مسألة التقریب بین أهل السنة والشیعة، اثر غفاری (۱/ ۳۴۰).