۳- امام ابن تیمیه /
(اهل سنت) از بیان اختلافاتی که بین صحابه رخ داده است خودداری مینماید و میگوید: از روایاتی که درباره بدی آنها نقل شده است، بعضی کلاً دروغ محض است و در بعضی خیانت کم وبیشی دیده میشود و چهره واقعی جریان به وسیله دشمنان آنها تغییر داده شده است. و روایات صحیحی که در مورد اختلافات آنها به ثبوت رسیده، در آن نیز آنها را معذور داشتهاند، زیرا آنها دو گروه بیش نبودند، یا مجتهدانی که رای شان درست بوده و یا مجتهدانی که رایشان خطا بوده است با این همه، اهل سنت عقیده ندارند که تمام صحابه از گناهان کبیره و صغیره معصوم بودهاند، بلکه فی الجمله جایز الخطا هستند پس، از جمله گناهان و بدیهایی که بهسوی بعضی از صحابه کرام نسبت داده شده است، قسمت اعظم آن، دروغ و افترای محض است و قسمت دیگری از آن کارهایی است که آنان بنا به اجتهاد خود آن را تکلیف شرعی و حکم دین دانسته و اختیار کردهاند، اما بسیاری از مردم از کنه و کیفیت اجتهاد آنها بیخبر بوده و آن را گناه و خطا دانستهاند. اگر در مورد مسئلهای ثابت شود که واقعاً گناهی سرزده و خطای اجتهادی نبوده، باید این را بدانیم که آن گناه مورد عفو بخشش الهی قرار گرفته است، چرا که آنان توبه کردهاند و به سبب هزاران کار نیک و پسندیدهای که داشتهاند، از گناه و خطایشان صرفنظر شده است. ﴿إِنَّ ٱلۡحَسَنَٰتِ يُذۡهِبۡنَ ٱلسَّئَِّاتِ...﴾[هود: ۱۱۴] پس آنان اهل بهشتاند لذا با توجه به این امر، ممکن نیست که در نامه اعمال آنان عملی باقی بماند که مستوجب سزای جهنم باشد) [۱۰۷].
[۱۰۷] شرح عقیده واسطیه